Mistyka chrześcijańska: Różnice pomiędzy wersjami

Początki tego terminu można odnaleźć w starożytności – na styku [[Hellenizm (religioznawstwo)|hellenizmu]] i [[Chrześcijaństwo|chrześcijaństwa]]. Do średniowiecza występował on jedynie w formie przymiotnikowej: „mistyczny”. Rzeczownik ''mistyka'' pojawił się w XVII w. Słowo to, podobnie jak [[mistycyzm]], zostało wzięte z [[język grecki|j. greckiego]]. Wyraz μυστικος''μυστικός (mystikos)'' pochodzi od μυο''μύω (myo)'' ''zamykać'', np. ''zamykać oczyusta''<ref>{{Cytuj|tytuł=Greek Word Study Tool|czasopismo=www.perseus.tufts.edu|data dostępu=2016-05-27|opublikowany=www.perseus.tufts.edu|url=http://www.perseus.tufts.edu/hopper/morph?l=muw&la=greek#lexicon}}</ref>. W [[Starożytna Grecja|starożytnej Grecji]] używane było w odniesieniu do [[Misteria starożytne|misteriów]] – określało tajemnicę ceremonii wtajemniczenia.<ref>{{Cytuj|tytuł=Greek Word Study Tool|czasopismo=www.perseus.tufts.edu|data dostępu=2016-05-27|opublikowany=www.perseus.tufts.edu|url=http://www.perseus.tufts.edu/hopper/morph?l=mustikos&la=greek#lexicon}}</ref>

Uznaje się, że chrześcijańskie znaczenie terminowi ''mistyczny'' jako pierwsi zaczęli nadawać [[Klemens Aleksandryjski]] w ''Kobiercach''<ref>{{Cytuj|autor=[[Klemens_Aleksandryjski]]|tytuł=Stromata|data=|s=5.6.37.1}}</ref> i [[Orygenes]]. Ci [[Szkoła aleksandryjska (teologia)|Aleksandryjczycy]] używali go dla określenia alegorycznego i duchowego znaczenia Biblii, ''hermeneutyki mistycznej'': ''την μυστικηνμυστικήν ερμηνείανἑρμηνείαν'' ''(ten mystiken hermeneian)''. Poszukiwanie tego duchowego sensu stanowi mistyczną drogę prowadzącą do oświecenia. Według Orygenesa wzorem duchowej drogi każdego człowieka, było wyjście z niewoli „świata" do wolności Boskiej, którego archetypem było wyjście z Egiptu narodu wybranego prowadzonego przez [[Mojżesz]]a.