Jerzy Wincenty Wielhorski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat. |
infobox |
||
Linia 1:
{{Szlachcic infobox
|imię = Jerzy Wincenty Wielhorski
|wszystkie imiona =
|imię oryginalne =
|grafika =
|opis grafiki =
|herb = POL COA Kierdeja.svg
|opis herbu = [[Kierdeja (herb szlachecki)|Kierdeja]]
|tytuł =
|dynastia =
|rodzina = [[Wielhorscy herbu Kierdeja|Wielhorscy]]
|data urodzenia = ok. [[1755]]
|miejsce urodzenia =
|data śmierci = [[1809]]
|miejsce śmierci =
|ojciec = [[Michał Wielhorski (kuchmistrz litewski)|Michał Wielhorski]]
|matka =
|mąż =
|żona = Zofia z Matiuszkinów
|dzieci = [[Maciej Wielhorski|Maciej]],<br>[[Michał Wielhorski (muzyk)|Michał]],<br>Edward
|odznaczenia =
|commons =
|wikiźródła =
|wikicytaty =
}}
'''Jerzy Wincenty Wielhorski''' herbu [[Kierdeja (herb szlachecki)|Kierdeja]] (ur. ok. [[1755]] roku, zm. w [[1809]] roku) – [[Pisarz polny|pisarz polny litewski]] w latach [[1783]]-[[1790]], [[konsyliarz]] konfederacji generalnej koronnej w [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]]<ref>Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 - styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.</ref>, starosta kamieniecki, senator [[Imperium Rosyjskie]]go, szambelan królewski.
Linia 5 ⟶ 30:
Komisarz w Komisjach Wojskowej i Skarbowej, poseł na [[sejm walny|sejmy]]. Ożeniwszy się z [[Rosjanie|Rosjanką]], sprzedał swoje dobra w [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] i wyjechał do [[Rosja|Rosji]]. Stronnik [[Stanisław Szczęsny Potocki|Stanisława Szczęsnego Potockiego]], po uchwaleniu [[Konstytucja 3 maja|Konstytucji 3 maja]] w [[1791]], znalazł się w obozie malkontentów w [[Petersburg]]u. Jeden z twórców konfederacji targowickiej. Rotmistrz targowickiej formacji [[Brygada Kawalerii Narodowej Znaków Hussarskich pod Imieniem Województwa Bracławskiego|Brygady Kawalerii Narodowej Znaków Hussarskich pod Imieniem Województwa Bracławskiego]]<ref>Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, ''Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia. Uzupełnienia'', Kraków 2003, s. 11.</ref>. Po zakończeniu [[wojna polsko-rosyjska 1792|wojny polsko-rosyjskiej]] w [[1792]] udał się do [[Katarzyna II Wielka|Katarzyny II]] w poselstwie dziękczynnym, za zbrojne poparcie Targowicy. W końcu [[1792]] mianowany posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym konfederacji w Petersburgu w miejsce [[Antoni Augustyn Deboli|Antoniego Augustyna Deboli]]. W czasie [[insurekcja kościuszkowska|insurekcji kościuszkowskiej]] [[Sąd Najwyższy Kryminalny]] skazał go za zdradę narodową na [[kara śmierci|karę śmierci]], wykonaną ''[[in effigie]]'' [[29 września]] [[1794]].
Po [[III rozbiór Polski|III rozbiorze Polski]] został szambelanem, a potem marszałkiem dworu cesarza [[Paweł I Romanow|Pawła I]].
Był członkiem paryskiej [[loża wolnomularska|loży wolnomularskiej]] Saint Lazare, w [[1784]] roku stanął na czele polskiej loży [[Bouclier du Nord]]<ref>[[Ludwik Hass]], ''Sekta farmazonii warszawskiej'', Warszawa 1980, s. 134, 151, Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 330.</ref>.
| |||