Monoteletyzm: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 9:
W [[633]] [[patriarcha]] [[Cyrus z Aleksandrii|Aleksandrii Cyrus]] przyjął tę naukę i wyłożył jej zasady w liście zwanym ''Psefos'', po czym zaczął siłą wprowadzać tę doktrynę w życie. Patriarcha Cyrus wysłał także list do [[Honoriusz I|papieża Honoriusza I]] ze sprawozdaniem z dobrych rezultatów pojednania z monofizytami. Papież, nie orientujący się w zawiłościach doktrynalnych Wschodu, uznał nowe idee. Jedynie [[Prawosławny patriarchat Jerozolimy|patriarcha Jerozolimy]] [[Sofroniusz I (patriarcha Jerozolimy)|Sofroniusz]], przeciwnik [[Sergiusz I (patriarcha Konstantynopola)|Sergiusza]], wysłał do [[Rzym]]u list podkreślający istnienie dwóch działań w Jezusie. Papież poprosił [[patriarcha Konstantynopola|patriarchę Konstantynopola]] o zakończenie sporu. W [[638]] [[cesarz]] [[Herakliusz (cesarz bizantyński)|Herakliusz]] wydał [[edykt]] znany jako ''Ekthesis'', w którym udzielił monoteletyzmowi oficjalnego poparcia.
 
Edykt spowodował poważne zadrażnienia pomiędzy [[cesarstwo Bizantyńskie|Bizancjum]] a [[Rzym]]em. Jednak już w [[638]] zmarli główni aktorzy sporu - [[Honoriusz I|papież Honoriusz I]], patriarcha [[Sergiusz I (patriarcha Konstantynopola)|Sergiusz]] i patriarcha [[Sofroniusz I (patriarcha Jerozolimy)|Sofroniusz]]. Miejsce Sergiusza zajął [[Pyrrus I (patriarcha Konstantynopola)|Pyrrus I]], który wkrótce, zachowując tytuł "najświętszego", został pozbawiony godności na rzecz [[Paweł II (patriarcha Konstantynopola)|Pawła II]]. Tymczasem na tronie świętego Piotra w Rzymie zasiadł [[Teodor I (papież)|Teodor]], który domagał się kanonicznego odwołania Pyrrusa. Po wymianie listów Teodor I wyklął Pawła II, który zrewanżował się poprzewracaniem ołtarzy w rezydencji [[apokryzariusz]]y (przedstawicieli [[papież]]a w [[Konstantynopol]]u). Paweł II uzyskał poparcie cesarza [[Konstans II (cesarz bizantyński)|Konstansa II]] i wydał ([[648]]) ''Typos'' - list zakazujący dyskusji o dwóch wolach lub energiach w Chrystusie. Natomiast Patriarcha Pyrrus, natomiastpod wpływem [[Maksym Wyznawca|Maksyma Wyznawcy]], wyrzekł się monoteletyzmu. Nowy papież [[Marcin I]] zwołał w [[649]] [[synod laterański]], który potępił doktrynę jako nieortodoksyjną. W [[653]] [[Egzarchat Rawenny|egzarcha raweński]] uwięził papieża Marcina I, który został skazany na wygnanie za zdradę stanu. Monoteletyzm został potępiony ostatecznie na [[Sobór konstantynopolitański III|soborze konstantynopolitańskim III]] w latach [[680]]-[[681]].
 
Spora część źródeł historycznych wskazuje, że monoteletyzm stał się oficjalną nauką [[Kościół maronicki|Kościoła maronickiego]] - choć sam ten Kościół temu zaprzecza, a jego dzisiejsza nauka jest całkowicie katolicka. Poza tym wątpliwym przypadkiem doktryna monoteletyzmu nie przetrwała w żadnej [[wyznanie|denominacji]], nie znalazła również kontynuatorów w [[średniowiecze|średniowieczu]] ani w czasach nowożytnych.