Georg Ostrogorski: Różnice pomiędzy wersjami

'''Georgije Ostrogorski''' (nazwisko często podawane w obcych brzmieniach: [[Język angielski|ang.]] ''George Alexandrovič Ostrogorsky'', [[Język niemiecki|niem.]] ''Georg Ostrogorski'', [[Język rosyjski|ros.]] Георгий Александрович Острогорский; ur. [[19 stycznia]] [[1902]] w [[Petersburg]]u, zm. [[24 października]] [[1976]] w [[Belgrad]]zie) – serbski historyk urodzony w Rosji, międzynarodowej sławy [[Cesarstwo Bizantyńskie|bizantynolog]].

 

Jego ojciec był dyrektorem szkoły średniej w Petersburgu. Podczas rewolucji jego rodzina uciekła do [[Finlandia|Finlandii]]. W 1921 ukończył studia na [[Uniwersytet w Heidelbergu|Uniwersytecie w Heidelbergu]]. W tym samym roku otrzymał niemieckie obywatelstwo. Studia bizantynistyczne kontynuował w latach 1924–1925 w Paryżu. W 1925 w Heidelbergu obronił [[Doktor (stopień naukowy)|doktorat]]. Następnie pracował jako prywatny [[docent]] we [[Wrocław]]iu. W 1933 przeniósł się do Belgradu, gdzie objął katedrę bizantynistyki na [[Uniwersytet w Belgradzie|Uniwersytecie Belgradzkim]]. Pracował tam do przejścia na emeryturę w 1973. Od 1946 był członkiem-korespondentem Serbskiej Akademii, a dwa lata później członkiem rzeczywistym. W 1948 stworzył w ramach Akademii Instytut Bizantynistyki, którego został dyrektorem.