Monarchia patrymonialna: Różnice pomiędzy wersjami

Ustrój ten charakteryzował się tym, że państwo stanowiło prywatną własność władcy, który był uważany za właściciela wszystkich ziem, zasobów naturalnych, pana swych poddanych oraz najwyższego sędziego. Z tym związane jest między innymi pomieszanie publiczno- i prywatnoprawnych elementów władzy. Także podział urzędników na nadwornych (obsługujących dwór) i centralnych (odpowiedzialnych za sprawy państwa) nie był jasny i jednoznaczny, na ogół łączyli obie te role. [[Państwo]] i władza monarchy stanowiły ojcowiznę, przekazywaną przez władcę [[spadkobierca|spadkobiercom]]. Ta możliwość podziału państwa analogiczna do podziału [[spadek|spadku]] jest jednym z wyznaczników monarchii patrymonialnej. Inną jej cechą było poparcie władzy monarszej przez wielkich feudałów – możnych i duchownych. System ten dopiero później przywędrował do Europy Wschodniej, gdzie wyłonienie się jej ze [[Demokracja wojenna|wspólnoty pierwotnej]] poprzedzone było okresem przejściowym, przedfeudalnym.