'''Ramiro III''' (ur. [[961]]/[[962]], zm. [[985]]) – [[Władcy Leónu|król Leónu]] od [[966]] roku, syn [[Sancho I Gruby|Sancha I]] i Teresy Fernandez, (córki hrabiego [[Kastylia|kastylijskiego]], hrabiego [[Asnur Fernandez|Asnura Fernandeza]]).
W chwili śmierci ojca Ramiro miał zaledwie 5 -lub 6 lat. Na [[regent]]kę wybrano z początku jego ciotkę, mniszkę Elwirę, a po [[roku 975]] jego matkę. Musiały one zmagać się z trudnościami: najazdem [[Normanowie|Normanów]] na [[Galicja (Hiszpania)|Galicję]] w latach [[968]]-[[969]]968–969 oraz ciągłą walką z Kalifatem Kordobańskim, znajdującym się pod władzą Al-Mansura. Po osiągnięciu pełnoletnościpełnoletniości młody król musiał stłumićstłumił bunt swojego kuzyna [[Bermudo II|Bermudo II Podagryka]], jednak po przegranej [[Bitwa pod Monterosso|bitwie pod Monterosso]] w [[982]] roku musiał zgodzić się na podzielenie władzą w kraju. Po tych wydarzeniach Ramiro III sprawował jedynie rządy na terenie Leónu., ale Nienie zakończyło to jednak sporu między kuzynostwem. Bermudo, wspierany przez szlachtę galicyjską, zasiadł na tronie Leónu w [[985]] roku, kiedy to Ramiro III zmarł, prawdopodobnie zamordowany.
