Hidżab: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Hidżab jako wyraz skromności i prywatności: link, drobne redakcyjne |
styl. , drobne redakcyjne |
||
Linia 2:
{{commons|Hijab}}
{{Wikisłownik|hidżab}}
'''Hidżab''' ([[język arabski|arab.]]'''حجاب''',
== Hidżab jako wyraz skromności i prywatności ==
Według zwyczaju, za którym stoi autorytet [[hadis]]ów, np. zbioru hadisów [[al-Buchari]]ego, które przekazał Dżurhad, niektóre części [[ciało ludzkie|ciała ludzkiego]] są ''aurah'', tzn. nie powinny być ukazywane publicznie. U kobiet ''aurah'' obejmuje całe ciało z wyjątkiem [[twarz]]y i [[dłoń|dłoni]]. U mężczyzn - obszar od [[pępek|pępka]] do [[staw kolanowy|kolan]]. Dodatkowo mężczyznom nie wolno nosić ubrań z [[jedwab]]iu (kobietom wolno).
Linia 27:
Zwyczaj zasłaniania twarzy przez kobiety był znany na [[Bliski Wschód|Bliskim Wschodzie]] na wiele wieków przed powstaniem islamu. Występował m.in. w starożytnym [[Izrael]]u. Dorastające córki rzadko opuszczały dom rodzinny, a wychodząc zakładały – jak wszystkie kobiety – sięgającą do kostek tunikę z długimi rękawami oraz nakrycie głowy z woalką tak gęstą, że nie można było rozpoznać rysów twarzy. Tak ubrana była np. [[Zuzanna (postać biblijna)|Zuzanna]], gdy stawiła się przed sądem oskarżona przez dwóch starców o zdradę męża (por. [[Księga Daniela|Dn]] 13,32). Zwyczaj zasłaniania twarzy przez kobiety, przyjęty także w trakcie zaślubin, umożliwił [[Laban]]owi zamianę córek – zamiast obiecanej [[Rachela|Racheli]] przyprowadził on [[Jakub (postać biblijna)|Jakubowi]] [[Lea (postać biblijna)|Leę]], o czym ten przekonał się dopiero rano po nocy poślubnej ([[Księga Rodzaju|Rdz]] 29,23-25). Strój kobiety zależał też od pozycji społecznej, a na wsi ze względu na pracę w polu był mniej rygorystyczny<ref>Por.{{Cytuj książkę | autor r = J. Jeremias | autor = Tenże | autor r link = Joachim Jeremias |rozdział = Appendice – La situation sociale de la femme |tytuł = Jérusalem au temps de Jésus| strony = 472-478}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | rozdział = Virgin, Virginity | tytuł = Encyclopaedia Judaica| tom = 16 | strony = 160-162}}</ref>.
Zakrywanie twarzy przez kobiety w Izraelu nie było zwyczajem czysto kulturowym. Miało znaczenie także [[Teologia|teologiczne]]. Jak ukazał to Edgar Haulotte SJ, w [[Biblia|Biblii hebrajskiej]] znajduje się szereg zapisów dotyczących przykrycia [[Ciało ludzkie|ciała]], by uchronić jego prywatność, szczególnie, by strzec przed poniżeniem przez pożądliwe spojrzenie, sprowadzające „[[osoba|osobę]] ludzką do rangi jakiegoś przedmiotu pożądania, spychając ją w ten sposób ponownie do owego chaosu, z którego została wyprowadzona przez Stwórcę.” Tak, w [[Księga Rodzaju|Księdze Rodzaju]] znajduje się zakaz „uchylania
Według Biblii hebrajskiej mężczyźni i kobiety powinni nosić różne ubrania (Pwt 22, 5). Zasłona twarzy u kobiet izraelskich miała symboliczne znaczenie w stosunku do [[Małżeństwo w judaizmie|zaślubin]]. Była elementem ceremonii poświęcenia się kobiety temu, który ją sobie wybrał. Tak uczyniła [[Rebeka (postać biblijna)|Rebeka]], gdy zobaczyła [[Izaak]]a:
{{Cytat|Gdy zaś Rebeka podniosła oczy, spostrzegła Izaaka, szybko zsiadła z wielbłąda i spytała sługi: Kto to jest ten mężczyzna, który idzie ku nam przez pole? Sługa odpowiedział: To mój pan. Wtedy Rebeka wzięła zasłonę i zakryła twarz. Kiedy sługa opowiedział Izaakowi o wszystkim, czego dokonał, Izaak wprowadził Rebekę do namiotu [[Sara|Sary]], swej matki. Wziąwszy Rebekę za żonę, Izaak miłował ją, bo była mu pociechą po matce (Rdz 24,65-67).}}
Jak podkreślił Edgar Haulotte SJ
==Zobacz też==
*[[nikab]]
{{Przypisy|2}}
== Bibliografia ==
|