Mur oporowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 9:
Ogólnie można powiedzieć, że mur oporowy ma za zadanie podtrzymywanie zazwyczaj wysokiego nasypu ziemnego (terenu), często silnie obciążonego (np. fundamentami budowli, składowanymi materiałami), którego naziom jest wyższy (często znacznie) od poziomu terenu chronionego murem. Nośność muru oporowego można zwiększyć przez [[zbrojenie]] prętami stalowymi, siatkami, elementami [[żelbet]]owymi lub stalowymi.
W wyniku działania sił ciężkości grunt podtrzymywany przez mur oporowy wywiera na niego parcie prawie poziome, które jest zależne od [[kąt tarcia wewnętrznego|kąta tarcia wewnętrznego gruntu]] (ф) oraz jego [[Spoistość (geologia)|spoistości]] (c). Parcie poziome jest najmniejsze na górze muru i zwiększa się wraz z głębokością aż do poziomu terenu u podstawy muru. Parcie
Przy wysokich, silnie obciążonych murach, o konstrukcji żelbetowej, stosuje się poziome wsporniki w podstawie muru, dzięki czemu ściana ma kształt litery L lub odwróconego T. Wspornik podlega odporowi gruntu i dzięki temu stabilizuje całą strukturę.
| |||