Belweder (telewizor): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Braniewiak (dyskusja | edycje) drobne redakcyjne |
RoodyAlien (dyskusja | edycje) m poprawa ujedn. i przek., szablon |
||
Linia 1:
{{inne znaczenia|telewizora|[[Belweder|inne znaczenie tego słowa]]}}
[[Plik:OTVbelweder-front.jpg|thumb|250px|right|[[telewizor|OTV]] '''Belweder''' od przodu:<br />
1. wyłącznik sieciowy i regulacja siły głosu<br />
Linia 20 ⟶ 21:
== Projekt i założenia techniczne ==
Pierwsze założenia techniczne i model laboratoryjny wykonano w [[Warszawskie Zakłady Telewizyjne|WZT]] w [[1955]] roku, prace projektowe i próby prowadzono do lipca 1957. Przed konstruktorami postawiono zadanie opracowania nowoczesnej konstrukcji z wykorzystaniem [[technologia|technologii]] dostępnej w kraju, tzw. [[import|"antyimportowej"]]. Warto zaznaczyć, że poprzednia konstrukcja, telewizor "Wisła", w znacznej mierze opierała się o [[Licencja (prawo)|licencyjne]] opracowania [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckie]] i elementy sprowadzane z [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W "Belwederze" założono zastosowanie nowoczesnych na owe czasy [[lampa elektronowa|lamp elektronowych]] na dziewięcionóżkowych [[Cokół (lampy)|cokołach]] ''noval'' tzw. [[System oznaczeń lamp|serii europejskiej]] oraz, w niewielkim zakresie, jednego z najnowszych ówczesnych wynalazków – przyrządów [[
== Rozwiązania techniczne i właściwości ==
W zasilaczu zastosowano rozwiązanie bez użycia dużego i ciężkiego [[transformator]]a sieciowego. Włókna żarzenia prawie wszystkich<ref>Włókno żarzenia prostownika EY86 zasilane było bezpośrednio z transformatora WN podającego napięcie na kineskop</ref> lamp włączone były [[Obwód elektryczny#obwody szeregowe|w szereg]] i zasilane prądem 0,3 [[amper|A]] z sieci [[prąd przemienny|prądu przemiennego]] 220 [[wolt|V]]. Odbiornik zbudowany był przy użyciu 16 lamp (z lampą PL81 jako [[wzmacniacz]]em końcowym linii, PY81 jako [[dioda próżniowa|diodą]] usprawniającą i EY86 w obwodzie [[prostownik]]a wysokiego napięcia) oraz lampy [[kineskop]]owej MW36-44 lub polskiej, produkcji zakładów [[Zelos]] 35MK-1<ref name=17cali>Telewizor OT1782, wyposażony w 17-calowy kineskop MW43-69 lub 43MK-1, był pod względem elektrycznym identyczny z "Belwederem"</ref>. W układzie różnicowego [[detektor]]a [[częstotliwość|częstotliwości]], w detektorze wizji, w układzie automatycznej regulacji wzmocnienia oraz w prostownikach napięć anodowych zastosowano w nim [[german]]owe [[dioda półprzewodnikowa|diody półprzewodnikowe]] (produkcji polskiej, DGC13, DGC12 i DZG7). Transformator wysokiego napięcia (odchylania linii) – nowatorska konstrukcja polska – wytwarzał dla kineskopu napięcie od 11 do 13 kV. {{fakt|Niestety, wielką wadą tego transformatora było zastosowanie w jego konstrukcji izolacji papierowej, co skutkowało dość niską trwałością.|data=2010-04}}
Był to jedyny polski telewizor, w którym [[głowica (elektronika)|głowica]] była wyposażona w dwie lampy typu PCC85. Charakterystyczne dla tego telewizora jest także to, że mógł pracować on jak zwykły [[Radioodbiornik|odbiornik radiofoniczny]], przystosowany do odbioru sygnału [[Modulacja częstotliwości|FM]]: przy odpowiednim ustawieniu bębna przełącznika kanałów była włączana dodatkowa [[heterodyna]] na lampie ECL80 z jednoczesnym wyłączeniem generatora odchylania poziomego (co skutkowało wyłączeniem kineskopu).
== Parametry użytkowe ==
Czułość odbiornika telewizyjnego była nie gorsza niż 500 µV, pobór mocy przy odbiorze programu TV wynosił od 120 do 140 VA, radiowego – 90-110 VA. Aparat miał rozmiary 51×41×37 cm (przekątna ekranu ok. 14 [[cal]]i – rozmiar 29x22 cm) i ważył ok. 23 [[kilogram|kg]]<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.fonar.com.pl/audio/katalog/belweder.htm| tytuł = Telewizor Belweder – dane techniczne| data dostępu = 2010-05-18| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język = pl}}</ref>.
Odbierał [[telewizja|program telewizyjny]] na jednym z ośmiu [[kanał telewizyjny|kanałów TV]] lub program [[
== Produkcja ==
"Belweder" kosztował w [[1958]] roku 7000 ówczesnych [[złoty]]ch, przy czym średnia pensja w Polsce w owym czasie oscylowała pomiędzy 1 a 2 tysiącami. Przez wysoką cenę bardzo trudno było go kupić (jak zresztą większość poszukiwanych towarów w epoce tzw. [[realny socjalizm|realnego socjalizmu]]). Pomimo wysokiej ceny jednak to od telewizora "Belweder" rozpoczęła się w Polsce era telewizji na skalę masową. W roku 1958 poziom jego produkcji sięgnął 60 tysięcy sztuk. W ciągu kilku następnych lat w Warszawskich Zakładach Telewizyjnych i w innych fabrykach opracowano całą serię odbiorników 14- i 17-calowych (oprócz "Wisły" i "Belwedera" – OTV "Wawel" i całą rodzinę "kamieni szlachetnych": "Turkusa", "Jantara", "Szmaragda" i następne, a także później rodzinę "planet", rozpoczynającą się pierwszą wersją, czternastocalowego jeszcze, "Neptuna"). {{fakt|Modele te już około [[1960]] roku, kiedy produkcja wszystkich typów sięgnęła 200 tysięcy, zastąpiły dotychczasowe wisły i belwedery, tym bardziej, że jakość elementów użytych do produkcji tych aparatów była wówczas jeszcze bardzo niska i trwałość ich była dramatycznie mała.|data=2010-04}}
Produkcja telewizorów już od końca lat 50. była traktowana jako coś znacznie poważniejszego niż zaspokajanie modnych zachcianek (choć i takich głosów nie brakowało). Władze komunistyczne szybko zorientowały się, że telewizja jest doskonałym [[Środki masowego przekazu|medium]] [[propaganda|propagandowym]], toteż na jej rozwój przeznaczały ogromne środki. Dlatego inżynierowie projektujący "Belwedera" nie musieli obawiać się, że rodzimy przemysł nie podoła zaopatrzeniu w niezbędne detale: oprócz półprzewodników, kineskopów, nowych typów lamp, oporników i kondensatorów na potrzeby konstruktorów między innymi Zakładów Telewizyjnych stworzono na przykład nieznaną do tej pory branżę w przemyśle chemicznym - produkcję [[tworzywa sztuczne|tworzyw sztucznych]]. Nawet konstrukcja podstawy ("[[Chassis (elektronika)|chassis]]") aparatu, umożliwiająca montaż zarówno mniejszego, jak i większego kineskopu, wymagała wyprodukowania niestosowanych do tej pory materiałów.
{{fakt|Ogółem między 1957 a 1960 rokiem wyprodukowano około 150 tysięcy belwederów|data=2010-04}}.
{{Przypisy}}
| |||