Wiesław Kielar: Różnice pomiędzy wersjami

Był jednym z pierwszych polskich więźniów ([[Oznakowanie więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych|numer obozowy]] 290) obozu koncentracyjnego Auschwitz- Birkenau. Został aresztowany w rodzinnym [[Jarosław]]iu w pierwszych dniach maja 1940, następnie uwięziony wraz z kilkudziesięcioma kolegami w Tarnowie. Stamtąd 14.06.1940 r. przybył pierwszym transportem do KL Auschwitz i stał się numerem 290. Od momentu zarejestrowania przez niemal pięć lat pobytu w obozie Kielar pracował w różnych częściach kompleksu oświęcimskiego, pełniąc funkcję pielęgniarza, tragarza trupów, pisarza, instalatora, a jako "stary" więzień – blokowego. Wraz z [[Edward Galiński|Edwardem Galińskim]] przygotował ucieczkę z obozu. Ostatecznie zrezygnował z ucieczki na rzecz [[Mała Zimtenbaum|Mali Zimetbaum]] (tzw. "Romeo i Julia" z Auschwitz) W ostatnich miesiącach 1944 r. został przewieziony karnym transportem w głąb Niemiec i tam, przenoszony z obozu do obozu, doczekał wyzwolenia. Do Polski wrócił w 1946 r., ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową im. Leona Schillera w Łodzi i pracował jako operator filmowy. Osiedlił się we Wrocławiu i tu wraz z żoną pozostał do swojej śmierci. Zadebiutował opowiadaniem o Oświęcimiu. Sławę przyniosły wspomnienia pt. Anus Mundi (1966), z bezkompromisową szczerością i bezwzględnością opisujące realia obozowe, złożoność życia i ludzkich postaw w nieludzkiej rzeczywistości ,,"Anus Mundi" ([[Język łaciński|łac.]] ''Odbyt Świata'') to określenie użyte w w 1942 r. przez Hauptsturmführera [[Heinz Thilo|Heinza Thilo]], lekarza SS, który obóz zagłady nazwał ,,"odbytnicą świata''". Później ukazały się wspomnienia Kielara z czasów przedwojennych ,, "I nasze młode lata''". Jest to jedna z najciekawszych relacji z codziennego życia w Jarosławiu lat 30. W edycji Dzieł Wybranych został oddany także w ręce czytelników trzeci, wydany już po śmierci Wiesława tom, w którym autor opisuje swoje losy powojenne.