Henry James Pye: Różnice pomiędzy wersjami

'''Henry James Pye''' (ur. 10 lutego 1744, Londyn, zm. 11 sierpnia 1813, Pinner) – poeta angielski, którego twórczość przypada na oświecenie i początki romantyzmu. W roku 1790 otrzymał tytuł [[Poetapoeta-laureat|poeta-laureata]]<ref>https://www.britannica.com/biography/Henry-James-Pye.</ref>. W 1784 roku został wybrany do parlamentu<ref>http://www.historyofparliamentonline.org/volume/1754-1790/member/pye-henry-james-1745-1813.</ref>. Gdy opuścił miejsce w parlamentarnej ławie, został szefem policji w [[Westminster|Westminsterze]]. Jako poeta był autorem między innymi tomu ''Poems on various subjects'' (''Wiersze na różne tematy''<ref>''Poems on Various Subjects'' by Henry James Pye in Two Volumes, ornamented with Frontispieces, Vol. I, John Stockdale, London 1787. </ref>). Wydał też poemat ''Beauty''<ref>Beauty, a Poetical Essay. In Three Parts, by Henry James Pye, T. Beckett, P. A. de Hondt, London 1766.</ref>. Poza tym napisał tragedię ''Adelaide''<ref>Adelaide: a Tragedy in Five Acts, by Henry James Pye, John Stockdale, London 1800. </ref>.

Ambitną próbą rodzimej wielkiej epoki był obszerny poemat ''Alfred''<ref>Alfred, an Epic Poem, by H[enry] J[ames] Pye, London 1815.</ref>. Dzieło Pye'a, podobnie jak inne ówczesne utwory o anglosaskim władcy [[Alfred Wielki|Alfredzie Wielkim]], poematy [[John Fitchett|Johna Fitchetta]] i [[Joseph Cottle|Josepha Cottle'a]] miało budzić w Anglikach uczucia patriotyczne i dumę narodową, niezwykle istotne w latach walk z Napoleonem. O literackich portretach króla Alfreda pisał Simon Keynes<ref>Simon Keynes, ''The cult of Alfred'', [w:] Anglo-Saxon England 28, Cambridge 1999, s. 329-330.</ref>.