Synchytrium endobioticum: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Selso (dyskusja | edycje)
N: tekst art., infoboks, przypisy, ilustr.
 
Selso (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 30:
 
== Rozwój ==
Jest to pasożyt obligatoryjny i [[endobiont]]. Rozwija się wewnątrz komórek miękiszowych [[ziemniak]]a doprowadzając do ich nienaturalnego powiększenia się. Na bulwach ziemniaka, rzadziej na [[stolonStolon (botanika)|stolonach]]ach i dolnych częściach pędów powstają narośla. Początkowo są jasne, później brunatne, w końcu ciemne [[Haploid]]alna grzybnia wypełniająca wnętrze ich komórek tworzy [[sorus]] złożony z 5-9 [[zoosporangium|zoosporangiów]]. Powstają w nich [[pływka|pływki]] z pojedynczymi [[Wić|wiciami]]. W pojedynczym zoosporangium może powstać do 300 pływek. Po ich dojrzeniu narośle rozpada się, a uwolnione z niego pływki dostają się do gleby. Za pomocą wici mogą aktywnie przemieszczać się w wodzie. W ten sposób rozprzestrzeniają się na niewielką odległość, mogą jednak być przenoszone na duże odległości w inny sposób: biernie z prądami wody (zwłaszcza po większych opadach deszczu), z cząstkami gleby przemieszczanymi narzędziami podczas prac rolniczych, a nawet mogą być roznoszone przez wiatr. Dokonują [[infekcja wtórna|infekcji wtórnej]] bulw i innych części ziemniaka. W zakażonych komórkach ziemniaka znów powstają sorusy, zoosporangia i nowe pływki. Czasami jednak niektóre pływki nie dokonują infekcji, lecz łączą się z sobą, następuje [[zapłodnienie]] i powstają [[izogamia|izogamety]]. Mają po dwie wici, [[diploid]]alną liczbę chromosomów i również dokonują infekcji ziemniaka. W jego komórkach powstają z nich diploidalne zarodnie przetrwalnikowe. Po rozpadnięciu się narośli wydostają się do gleby i dokonują [[infekcja pierwotna|infekcji pierwotnej]]<ref name=fito/>.
 
Zarodnie przetrwalnikowe ''Synchytrium endobioticum'' wykazują bardzo dużą żywotność. Mogą przetrwać w [[kompost|kompoście]], do którego wyrzucono chore bulwy ziemniaka, bez uszkodzeń przechodzą przez przewód pokarmowy zwierząt, znoszą przebywanie w oborniku. Mogą być przenoszone także na kołach i częściach maszyn rolniczych czy na transportowanych bulwach ziemniaka. W glebie mogą przetrwać nawet 20 lat<ref name=fito/>.