Błona komórkowa: Różnice pomiędzy wersjami

Asymetria jakościowa rozmieszczenia lipidów może także dotyczyć płaszczyzny błony – w monowarstwach istnieją lokalne obszary o składzie odbiegającym od rozkładu przypadkowego. Są to tak zwane "[[raftTratwa lipidowylipidowa|rafty]]". Są one bogatsze od sąsiednich obszarów monowarstwy w specyficzne lipidy, [[cholesterol]] czy białka. Lipidy znajdujące się w takich domenach mogą być poniżej temperatury głównego [[Przemiana fazowa|przejścia fazowego]] i nie mieć struktury [[ciekły kryształ|ciekłokrystalicznej]], co powoduje ich agregację. Funkcje "raftów" oraz sposoby ich powstawania w błonach nie są jeszcze dokładnie znane, ale nie wyklucza się ich interakcji i wpływania na aktywność [[Białka błonowe|białek błonowych]] czy udział w [[fuzja]]chfuzjach błon.

U wszystkich organizmów poza [[ArcheowceArcheony|Archaea]], fosfolipidy wchodzące w skład błony komórkowej składają się głównie z [[Gliceryna|D-glicerolu]] połączonego [[Estry|wiązaniem estrowym]] z nierozgałęzionymi kwasami tłuszczowymi, które nie reagują między sobą. Organizmy żyjące w wysokich temperaturach mają też dużo [[cholesterol]]i w błonach komórkowych.

Fosfolipidy błon komórkowych [[ArcheowceArcheony|Archaea]] składają się z [[Gliceryna|L-glicerolu]] połączonego wiązaniem eterowym z łańcuchami powstałymi z [[izopren]]u. Łańcuchy te mogą być rozgałęzione, mogą łączyć się ze sobą, mogą nawet łączyć się z fosfolipidami z przeciwnej warstwy błony. Te połączenia stabilizują błonę i umożliwiają niektórym Archaea życie w ekstremalnie wysokich temperaturach.