Ewald Dytko: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Kenraiz (dyskusja | edycje)
m dr. red.
Linia 27:
==Życiorys==
===Kariera międzywojenna===
Urodził się 18 października 1914 w [[Załęże (Katowice)|Załężu]]. Jego rodzicami byli Jan i Wiktoria Guzek. W latach 1928-1930 i 1933-1939 był pracownikiem huty Baildon, a w latach 1930-1933 kopalni eminencja. Karierę sportową rozpoczął w klubie 06 Załęże. W latach 1930-1939 grał w [[Dąb Katowice|Dębie Katowice]], którego był wychowankiem, i z którym w 1936 roku awansował do I ligi. Był jedynym zawodnikiem, któremu udało się dostać do reprezentacji grając w niższej lidze. W latach 1935–1939 był reprezentantem Polski w [[piłka nożna|piłce nożnej]]. Zadebiutował w meczu z [[Reprezentacja Jugosławii w piłce nożnej|Jugosławią]] 18 sierpnia 1935 roku w Katowicach. W reprezentacji rozegrał 22 spotkań. Na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1938|MŚ 1938]] zagrał jeden pełny, historyczny mecz z Brazylią, lecz nie zdobył żadnego gola{{Odn|Wryk|2015|s=206}}. Ostatnie spotkanie w reprezentacji rozegrał 27 sierpnia 1939 roku w Warszawie w zwycięskim meczu z Węgrami (4:2).
Karierę sportową rozpoczął w klubie 06 Załęże. W latach 1930-1939 grał w [[Dąb Katowice|Dębie Katowice]], którego był wychowankiem, i z którym w 1936 roku awansował do I ligi. Był jedynym zawodnikiem, któremu udało się dostać do reprezentacji grając w niższej lidze. W latach 1935–1939 był reprezentantem Polski w [[piłka nożna|piłce nożnej]]. Zadebiutował w meczu z [[Reprezentacja Jugosławii w piłce nożnej|Jugosławią]] 18 sierpnia 1935 roku w Katowicach. W reprezentacji rozegrał 22 spotkań. Na [[Mistrzostwa Świata w Piłce Nożnej 1938|MŚ 1938]] zagrał jeden pełny, historyczny mecz z Brazylią, lecz nie zdobył żadnego gola{{Odn|Wryk|2015|s=206}}. Ostatnie spotkanie w reprezentacji rozegrał 27 sierpnia 1939 roku w Warszawie w zwycięskim meczu z Węgrami (4:2).
 
===Okres wojenny===
W czasie II wojny światowej Dytko został wciągnięty na [[volkslista|volkslistę]] i grał najpierw w niemieckim klubie [[1. FC Katowice|1. FC Kattowitz]] {{Odn|Wryk|2015|s=206}}. W 1942 r. został żołnierzem [[Wehrmacht]]u, ale przez jeden sezon mógł grać dla [[TuS Koblenz|TuS Neuendorf]]. W latach 1942-1943 stacjonował w Koblencji. W 1944 został przerzucony na teren [[Grecja|Grecji]]. W kwietniu 1945 zdezerterował i trafił do niewoli amerykańskiej{{Odn|Wryk|2015|s=206}}.
 
===Okres powojenny===
W czerwcu 1945 powrócił do Polski i zamieszkał w Katowicach. Do 1950 kontynuował karierę w klubie Baildon{{Odn|Wryk|2015|s=206}}.
 
Po aktywnej karierze piłkarskiej był trenerem kilku klubów na Górnym Śląsku. Szkolił piłkarzy: [[Ruch Radzionków|Ruchu Radzionków]], Walcowni Czechowice, RKS Bielsko, Sośnicy Gliwice, [[CKS Czeladź]], Naprzodu [[Łaziska Górne]], Dębu Katowice i [[GKS Katowice (piłka nożna)|GKS Katowice]]. Z zawodu był hutnikiem. Pracował w [[Huta Baildon|Hucie Baildon]] w [[Katowice|Katowicach]], [[Huta Łaziska|Hucie Łaziska]] w [[Łaziska Górne|Łaziskach Górnych]] oraz krótko w kopalni Eminencja w Katowicach{{Odn|Wryk|2015|s=206}}. Zmarł 13 czerwca 1993 w [[Katowice|Katowicach]] i został pochowany na cmentarzu w Dębie{{Odn|Wryk|2015|s=206}}.
 
Zmarł 13 czerwca 1993 w [[Katowice|Katowicach]] i został pochowany na cmentarzu w Dębie{{Odn|Wryk|2015|s=206}}.
 
{{Przypisy}}