|
}}
{{Wikicytaty|dopełniacz=z Mireille Mathieu}}
'''Mireille Mathieu''' (ur. [[22 lipca]] [[1946]] w [[Awinion]]ie) – [[Francja|francuska]] piosenkarka. Jej płyty (długogrające i single) rozeszły się w bliskoponad 190120 milionach egzemplarzy<ref>{{Cytuj stronę | url = http://o.nouvelobs.com/people/20051125.OBS6571/mireille-mathieu-recoit-un-disque-de-rubis.html | tytuł = Mireille Mathieu reçoit un „disque de rubis” | opublikowany = nouvelobs.com | język = fr | data dostępu = 2016-05-17}}</ref>.
== Życiorys ==
Jest najstarszą z czternaściorga rodzeństwa i pochodzi z biednej rodziny. Jej debiut we francuskiej telewizji w listopadzie 1965 roku był początkiem wielkiej kariery. Niektórzy okrzyknęli ją drugą [[Édith Piaf]], ponieważ ma podobny do niej głos. Przez 5040 lat pracy artystycznej nagrała blisko 1200 piosenek w 11 językach, wydała ponad sto albumów płytowych, łącznie z singlami sprzedanych w bliskoponad 190120 milionach egzemplarzy. Była pierwszą piosenkarką zachodnią, która wystąpiła w Chinach (1986). Z koncertami wystąpiła także w [[Polska|Polsce]] (w kwietniu 1969 roku dała cztery koncerty w warszawskiej Sali Kongresowej, w tym samym miejscu zaśpiewała także 28 listopada 2010 roku, natomiast w październiku 2016 na warszawskim Torwarze, we wrocławskiej Hali Stulecia i w gdyńskiej Gdynia Arena), [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], [[Meksyk]]u, Brazylii, [[Kanada|Kanadzie]], [[Niemcy|Niemczech]], Stanach[[Stany ZjednoczonychZjednoczone|USA]], [[Australia|Australii]] , [[Japonia|Japonii]], [[Tajlandia|Tajlandii]], krajach skandynawskich[[Skandynawia|Skandynawii]], [[Hiszpania|Hiszpanii, Włoszech]] i wielu innych krajach.
Śpiewała w duetach między innymi z: [[Dalida|Dalidą]], [[Paul Anka|Paulem Anką]], [[Barry Manilow|Barrym Manilowem]], [[Plácido Domingo]], [[Dean Martin|Deanem Martinem]], [[Charles Aznavour|Charles'em Aznavourem]], [[Tom Jones (piosenkarz)|Tomem Jonesem]] i Joshemwieloma innymi Grobanemartystami. W 1984 roku została odznaczona Krzyżem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec I Klasy, natomiast w 1999 roku otrzymała z rąk prezydenta Francji najwyższe odznaczenie państwowe – [[Legia Honorowa|Order Legii Honorowej w randze oficera]]. Kilka lat później nadano jej stopień Kawalera Legii Honorowej. Powszechnie uważana za ambasadora kultury
francuskiej na świecie. W 2002 roku wielkim tournée koncertowym we Francji, Belgii i Szwajcarii potwierdziła znakomitą formę artystyczną. Z okazji 40-lecia pracy scenicznej (2005) odbyła tournée po Francji i Szwajcarii, prezentując także piosenki ze swojej nowej płyty. W 2006 roku ukazał się na DVD jej koncert jubileuszowy z paryskiej Olympii z listopada 2005, który w krótkim czasie osiągnął status platynowej płyty. W styczniu 2007 Mireille Mathieu gościła w Rosji, gdzie otrzymała Srebrny Medal Zasługi Miasta Petersburga. W tym samym czasie otrzymała nagrodę telewizji niemieckiej dla najpopularniejszej zagranicznej piosenkarki roku 2006.
Jesienią 2007 roku ukazał się nowy niemieckojęzyczny album płytowy Mathieu, a wiosną 2008 artystka odbyła miesięczne tournée po Niemczech.
Rok 2008 to również ponowne występy piosenkarki w Moskwie i Sankt Petersburgu.
W październiku 2009 roku na rynku ukazała się nowa płyta w języku niemieckim, a w kwietniu i maju 2010 roku Mireille Mathieu wystąpiła z koncertami w Niemczech, Austrii i Danii. Z kolei jesienią koncertowałakoncertować będzie na Litwie i Łotwie (po raz pierwszy w swojej karierze), oraznatomiast w28 Polsce.Talistopada europejska2010 trasaroku koncertowazaśpiewała byłaponownie częściąw świętowaniaWarszawie, jubileuszuw 45-leciaSali działalnościKongresowej artystycznej.Pałacu WKultury kolejnychi latachNauki. pojawiałaTa sięeuropejska natrasa estradachkoncertowa Rosji,jest Ukrainy,częścią wświętowania programachjubileuszu telewizji niemieckiej. W latach 2014-2015 roku obchodziła jubileusz 5045-lecia karierydziałalności artystycznej na scenie paryskiej "Olympii", a potem na europejskim tournee po Francji, Belgii, Szwajcarii, Niemczech i Austrii.
== Najbardziej znaneWybrane utwory ==
* ''Acropolis adieu (1971)''
* ''On ne vit pas sans se dire adieu (1975)''
* ''Paris un tango (1971)''
* ''Santa Maria de la mer (1978)''
* ''Corsica (1972)''
* ''Made in France (1985)''
* ''Paris en colère (1966)''
* ''Mille colombes (1977)''
* ''Mon credo (1966)''
* ''La Paloma adieu (1973)''
* ''Tous les enfants chantent avec moi (1975)''
* ''La derniere valse (1967)''
* ''Pardonne-moi ce caprice d'enfant (1970)''
* ''La premiere etoile (1969)''
* ''Une femme amoureuse (1980)''
{{Przypisy}}
| 