Archieparchia lwowska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
|||
Linia 45:
W 1885 z terytorium erchieparchii lwowskiej wydzielono [[Greckokatolicka eparchia stanisławowska|eparchię stanisławowską]].
W latach 1900-1944 metropolitą lwowskim był abp [[Andrzej Szeptycki]], a w 1939 roku koadiutorem został bp Josyf Slipyj. W 1944 roku Josyf Slipyj został metropolitą lwowskim, ale w wyniku sytuacji politycznej został w 1945 roku przez władze sowieckie aresztowany i zesłany na Syberię, gdzie przebywał 18 lat.
Następnie na wskutek nacisku władz sowieckich i cerkwi prawosławnej w 1946 roku, w wyniku [[pseudosobór lwowski|pseudosynodu lwowskiego]] kościół grekokatolicki został zlikwidowany i przejęty przez prawosławie. Nowym biskupem Lwowskim prawosławnym został [[Makary (Oksijuk)|Makary]], który realizował rządową politykę przejmowania kościoła grekokatolickiego przez prawosławie; nastąpiły represje wobec wiernych i duchownych (50 % duchownych aresztowano, 10 % wyjechało za granicę, 20 % przeszło na prawosławie, 10 % podjęło działalność podziemną jako "kościół katakumbowy").
[[Arcybiskup]] [[Josyf Slipyj]] na wskutek interwencji papieża Jana XXIII został w 1963 roku uwolniony i zaraz potajemnie wyświęcił na biskupa egzarchę Łuckiego [[Wasyl Wełyczkowski|Wasyla Wełyczkowskiego]] ale z powodu przymusu władz sowieckich wyjechał do Rzymu, w 1963 roku został mianowany arcybiskupem większym i członkiem [[Kongregacja ds. Kościołów Wschodnich|Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich]], a w 1965 roku został mianowany [[kardynał]]em. W 1980 roku odbył się 'Nadzwyczajny Święty synod biskupów Ukraińskich", i [[Biskup koadiutor|Biskupem koadiutorem]] został [[Myrosław Lubacziwśkyj]]. Abp Josyf Slipyj zmarł w Rzymie w 1984 roku.
1 grudnia 1989 roku ogłoszona została "Deklaracja Rady do Spraw Religi skierowana do Rady Ministrów Ukraińskiej SSR" i na zachodniej Ukrainie zaczęły powstawać nowe parafie i odzyskiwano cerkwie. W 1984 roku nowym zwierzchnikiem ukraińskich grekokatolików został abp większy Myrosław Lubacziwśkyj, który 31 marca 1991 roku powrócił do Lwowa. Archieparchia Lwowska została ponownie reaktywowana w 1991 roku, we Lwowie. W maju 1992 roku odbył się "Synod biskupów odrodzonej Cerkwi. W 1993 roku z wydzielonego terytorium Archieparchii Lwowskiej utworzono [[Eparchia samborsko-drohobycka|Eparchię Samborsko-Drohobycką]], Eparchię Tarnopolską i [[Eparchia zborowska|Eparchię Zborowską]]; w 1995 utworzono [[Egzarchat]] Kijowsko-Wyszhorodzki, w 2000 roku utworzono Eparchię Sokalskiej i [[Eparchia stryjska|Eparchię Stryjską]]<ref name="Historia"/>.
Kościołem katedralnym archieparchii jest [[Archikatedralny sobór św. Jura we Lwowie|sobór św. Jura]] we Lwowie.
{{Przypisy}}
[[Plik:Administrative divisions of the Greek Catholic Church in Polish-Lithuanian Commonwealth in 1772.PNG|266px|thumb|lewo|Podział administracyjny Kościoła greckokatolickiego w Polsce w 1772 roku]]
|