Claude E. Shannon: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m wiki link do Przepustowość bo tam jest wyznaczanie granicznej pojemności kanału z twierdzenia Shannona |
||
Linia 25:
Shannon zafascynowany był [[maszyna licząca|maszynami liczącymi]] i urządzeniami, określanymi obecnie mianem gadżetów – zaprojektował np. [[pianino]] odtwarzające w kolejności losowej zaprogramowane uprzednio utwory muzyczne, czy samouczącą się „mysz” (znajdowała drogę przez [[labirynt]], na którego końcu Shannon kładł kawałek sera). Pracował także nad [[sztuczna inteligencja|sztuczną inteligencją]], rozwijając koncepcje [[maszyna Turinga|maszyn Turinga]], czego efektem było m.in. stworzenie w 1956 r. komputera szachowego [[MANIAC 1]]. Zafascynowany [[algebra Boole'a|algebrą Boole’a]] starał się znaleźć jej zastosowanie w programowaniu przełączników obwodów elektrycznych. W wyniku tej fascynacji w 1938 roku opracował metodę szybkiego przetwarzania danych, które zostało wykorzystane do sterowania elektronicznymi przekaźnikami.
W roku 1948, zajmując się zagadnieniem [[Przepustowość|przepustowości]] linii telefonicznych, Shannon opracował wiele ważnych do dziś formuł matematycznych, które stanowią podstawę nowoczesnej teorii informacji. Jego twierdzenia nabrały szczególnego znaczenia praktycznego po wynalezieniu [[układ scalony|układów scalonych]]. Jego teorie dały podstawy do współczesnej ekspansji komputerów i [[Internet]]u.
„Rewolucja cyfrowa zaczęła się od niego” powiedział na wieść o jego śmierci amerykański informatyk [[Neil Sloane]], wydawca i redaktor dzieł zebranych Shannona. „Był to jeden z największych [[umysł]]ów minionego stulecia” – dodał – „bez niego nie istniałyby dziś najważniejsze zdobycze naszej cywilizacji”.
| |||