Wibroizolacja: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Wibroizolacja''' polega na zastosowaniu takich środków, które zapobiegają rozprzestrzenianiu się drgań wywołanych przez maszyny i środki transportu na ich otoczenie. Wibroizolacja może mieć charakter czynny lub bierny.
Goliński J., ''Wibroizolacja maszyn i urządzeń'', WNT Warszawa 1979</ref>. Najczęściej do izolacji tego typu stosuje się podkładki sprężysto-tłumiące wykonywane w różnych wariantach<ref>Goliński J., ''Wibroizolacja maszyn wirnikowych'', Arkady Warszawa 1964</ref>. Są one stosowane przy posadowieniu maszyn i urządzeń bezpośrednio na stropach lub na samodzielnych fundamentach. Podkładki wykonywane są z materiałów takich jak korek, guma, filc itp. Tego rodzaju podkładki stosuje się również na przykład przy układaniu torów tramwajowych i kolejowych. Istotą izolacji czynnej jest zmniejszanie oddziaływań źródła drgań na otaczające środowisko<ref>Kaliński W., Nowak A., Wojnarowski J., ''Wibroizolacja maszyn roboczych'', Wyd. Politechniki Śląskiej 1996</ref>. Całkowite wyeliminowanie tych oddziaływań nie jest niestety możliwe.
▲*'''Izolacja bierna''' ogranicza przenoszenie się drgań z podłoża (nawierzchni) na obiekt chroniony. Najlepszym przykładem takiej izolacji jest resorowanie pojazdów, którego zadaniem jest zapewnienie pasażerom komfortu jazdy. Gdy źródłem drgań jest ruch uliczny stosuje się ekranowanie fundamentów za pomocą pionowych ścianek szczelnych montowanych w głębokim wykopie i podtrzymujących pionowo usytuowane warstwy wibroizolacyjne, utworzone z materiałów tłumiących drgania. Stosowane są też warstwy powietrzne. Skuteczność takiej izolacji wymaga jednak, aby wykopy sięgały poniżej poziomu posadowienia fundamentów budowli, a warunek ten nie zawsze może być spełniony.
{{Przypisy}}
| |||