Jerzy Wincenty Wielhorski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
infobox |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 18:
|mąż =
|żona = Zofia z Matiuszkinów
|dzieci = [[
|odznaczenia =
|commons =
Linia 26:
'''Jerzy Wincenty Wielhorski''' herbu [[Kierdeja (herb szlachecki)|Kierdeja]] (ur. ok. [[1755]] roku, zm. w [[1809]] roku) – [[Pisarz polny|pisarz polny litewski]] w latach [[1783]]-[[1790]], [[konsyliarz]] konfederacji generalnej koronnej w [[konfederacja targowicka|konfederacji targowickiej]]<ref>Dariusz Rolnik, Szlachta koronna wobec konfederacji targowickiej (maj 1792 - styczeń 1793), Katowice 2000, s. 163.</ref>, starosta kamieniecki, senator [[Imperium Rosyjskie]]go, szambelan królewski.
Był synem [[Michał Wielhorski (kuchmistrz litewski)|Michała]] kuchmistrza litewskiego i Elżbiety z Ogińskich. Żonaty z Zofią z Matiuszkinów. Miał synów [[
Komisarz w Komisjach Wojskowej i Skarbowej, poseł na [[sejm walny|sejmy]]. Ożeniwszy się z [[Rosjanie|Rosjanką]], sprzedał swoje dobra w [[I Rzeczpospolita|Rzeczypospolitej]] i wyjechał do [[Rosja|Rosji]]. Stronnik [[Stanisław Szczęsny Potocki|Stanisława Szczęsnego Potockiego]], po uchwaleniu [[Konstytucja 3 maja|Konstytucji 3 maja]] w [[1791]], znalazł się w obozie malkontentów w [[Petersburg]]u. Jeden z twórców konfederacji targowickiej. Rotmistrz targowickiej formacji [[Brygada Kawalerii Narodowej Znaków Hussarskich pod Imieniem Województwa Bracławskiego|Brygady Kawalerii Narodowej Znaków Hussarskich pod Imieniem Województwa Bracławskiego]]<ref>Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, ''Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia. Uzupełnienia'', Kraków 2003, s. 11.</ref>. Po zakończeniu [[wojna polsko-rosyjska 1792|wojny polsko-rosyjskiej]] w [[1792]] udał się do [[Katarzyna II Wielka|Katarzyny II]] w poselstwie dziękczynnym, za zbrojne poparcie Targowicy. W końcu [[1792]] mianowany posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym konfederacji w Petersburgu w miejsce [[Antoni Augustyn Deboli|Antoniego Augustyna Deboli]]. W czasie [[insurekcja kościuszkowska|insurekcji kościuszkowskiej]] [[Sąd Najwyższy Kryminalny]] skazał go za zdradę narodową na [[kara śmierci|karę śmierci]], wykonaną ''[[in effigie]]'' [[29 września]] [[1794]].
| |||