'''Ladislav Fialka''', (ur. [[22 września]] [[1931]] w [[Praga|Pradze]] –, zm. [[22 lutego]] [[1991]] w Pradze) – [[Czechy|czeski]] [[mim]], choreograf i reżyser; założyciel czechosłowackiej klasycznej i nowoczesnej szkoły [[pantomima|pantomimy]].
W roku [[1958]] założył (wraz z [[Ivan Vyskočil|Ivanem Vyskočilem]], [[Jiří Suchý|Jiřím Suchým]] i [[Václav Wasserman|Václavem Wassermanem]]) teatr pantomimy ''Divadlo Na Zábradlí'', który zyskał światową renomę. Pierwsze przedstawienia takie jak ''Kdyby tisíc klarinetů'' 1958, ''Pantomima na zábradlí'' [[1959]], ''Devět klobouků na Prahu'' [[1960]], ''Etudy'' [[1962]] nawiązywały do wzorów pantomimy francuskiej i twórców takich jak [[Marcel Marceau]] czy [[Émile Jaques-Dalcroze]] oraz były zapowiedzią wielkich sukcesów artystycznych. Kolejne programy (''Blázni'' [[1965]], ''Knoflík'' [[1968]], ''Lásky'' [[1974]], ''Hry'' [[1976]], ''Funambules'' [[1977]], ''Sny'' [[1985]], ''Poutník'' 1991) ukazywały talent Fialki, który w swojej grze łączył cechy klasycznego [[Pierrot]]a i nowoczesnego klowna. Jego sztukę cechował perfekcyjny gest i mimika, liryzm i elementy [[groteska|groteski]]. Swoje credo artystyczne przedstawił w pracy ''Umění pantomimy'' (1965). Był organizatorem międzynarodowych festiwali pantomimy w Pradze ([[1969]] i [[1971]]). Przez wiele lat pracował jako pedagog w Konserwatorium Praskim przy [[Uniwersytet Karola w Pradze|Uniwersytecie Karola]], gdzie w roku [[1983]] utworzył Wydział Pantomimy.
