Erwig: Różnice pomiędzy wersjami

'''Erwig''' (zm. [[15 listopada]] [[687]]) – król [[Wizygoci|Wizygotów]] od [[680]] roku do abdykacji w 687 roku. Według pochodzącej z [[IX wiek|IX]] wieku ''Kroniki Alfonsa III'' był synem [[Chindaswint]]a i jego siostrzenicy Gody. Objął tron po obaleniu dotychczasowego władcy [[Wamba|Wamby]], który wstąpił do klasztoru i potwierdził swoją abdykację [[14 października]] 680 roku. Zmiana na tronie została zatwierdzona przez XII synod toledański w styczniu roku następnego. Polityka Erwiga cechowała się dużą uległością wobec możnowładców duchownych i świeckich. Zgodził się na amnestię dla uczestników buntu przeciw Wambie w [[673]] roku ([[683]]), w zamian za co jego władza została zatwierdzona przez XIII ([[683]]) i XIV ([[684]]) synod toledański. Przeprowadził nowelizacje [[Liber Iudiciorum]] (listopad [[681]]) polegająca na dodaniu sześciu własnych ustaw, trzech dekretów Wamby oraz nowelizacji osiemdziesięciu aktów prawnych z czasów [[Recceswint]]a. Powrócił też do praktykowanej za panowania [[Sisebut (władca Wizygotów)|Sisebuta]] polityki prześladowania Żydów - wydał przeciw nim dwadzieścia osiem dekretów spośród których najważniejszy z 681 roku nakazywał wszystkim Żydom przyjęcie chrztu lub opuszczenie królestwa. Przeczuwając nadchodzącą śmierć [[14 listopada]] 687 desygnował na swego następcę zięcia Egikę (męża swej córki Cixlonii) po czym wstąpił do klasztoru, gdzie zmarł następnego dnia.

 

{{Władcy Galicji}}