Dwoisty Staw Gąsienicowy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Dwoisty Staw Gąsienicowy''' - [[jezioro oligotroficzne|oligotroficzne]] jezioro [[Tatry|tatrzańskie]], położone w zachodniej części [[Dolina Gąsienicowa|Doliny Gąsienicowej]] ([[Zielona Dolina Gąsienicowa|Zielonej Dolinie Gąsienicowej]]) w [[Roztoka Stawiańska|Roztoce Stawiańskiej]], na wysokości nieco ponad 1657 [[N.p.m.|m n.p.m.]] Składa się z dwóch sąsiadujących ze sobą niewielkich zbiorników: Dwoisty Staw Wschodni – o powierzchni 1,41 [[ha]] (szerokość 115 m, długość 195 m) i głębokości 7,9 m oraz Dwoisty Staw Zachodni o powierzchni 0,9 ha (szerokość 120 m, długość 140 m) i głębokości 7,9 m. W zimie obydwa stawy tracą wodę i zamarzają do dna, mimo sporej głębokości. Dzieje się tak dlatego, że dopływ wody zasilającej staw znajduje się u góry, płytko. Warstwa lodu odcina dopływ wody, a woda znajdująca się w stawie spływa odpływami w dół. Dno tych stawów nie jest pokryte mułem i piaskiem, lecz głazami. Osobliwością stawu jest odkrycie w nim w [[1882]] r. bardzo rzadkiego [[skorupiaki|skorupiaka]] – [[skrzelopływka bagienna|skrzelopływki bagiennej]] (''Branchinecta paludosa''). Ten arktyczny [[skrzelonogi|skrzelonóg]] występuje tylko w strefie podbiegunowej (w płytkich, zamarzających do dna jeziorach) i w dwóch jeziorach [[Tatry|tatrzańskich]] (Dwoistym Stawie i jednym z Małych Stawów Furkotnych, w [[dolina Furkotna|Dolinie Furkotnej]], [[Język słowacki|słow.]] ''Furkotská dolina''). Niestety, ostatnie badania pracowników [[Tatrzański Park Narodowy|TPN]] (1995-1996 r.) wykazały, że skorupiak ten w Dwoistych Stawkach wyginął. Prawopodobną przyczyną było niezbyt przemyślane zarybianie Stawów Gąsienicowych, przeprowadzane w latach 50. i 60-tych. Wpuszczone do Dwoistego Stawu [[pstrąg]]i wyjadły całą [[populacja|populację]] tego skorupiaka, a następnie w zimie same wyginęły, gdy staw zamarzł do dna. Populacja skrzelopływki bagiennej już nie odrodziła się, na szczęście skorupiak ten licznie jeszcze występuje w MalymMałym Stawku Furkotnym.