Fábrica Argentina de Aviones: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Historia: drobne redakcyjne
→‎Początki: drobne merytoryczne
Linia 25:
'''Fábrica Argentina de Aviones''' – [[Argentyna|argentyńska]] wytwórnia lotnicza. Firma została otwarta 10 października 1927 roku w [[Córdoba (miasto w Argentynie)|Córdobie]]. W 1995 roku została sprzedana [[Stany Zjednoczone|amerykańskiej]] firmie [[Lockheed Martin]]. W 2009 roku ponownie znalazła się w państwowych rękach po nacjonalizacji.
== Historia ==
=== PoczątkiGeneza ===
Pomysłodawcą i pierwszym dyrektorem wytwórni był Francisco de Arteaga. Był on oficerem armii, który po odejściu z wojska w marcu 1916 roku wyjechał do [[Francja|Francji]] aby tam ukończyć studia w [[Paryż|paryskiej]] Wyższej Szkole Lotnictwa i Budowy Maszyn (''École supérieure d'aéronautique et de constructions mécaniques'', obecnie [[École Supérieure d’Aéronautique]]) stając się tym samym pierwszym, dyplomowanym inżynierem lotnictwa w Argentynie. Pomysł de Arteagi uzyskał poparcie w kręgach rządzących. Agustín Pedro Justo, ówczesny minister wojny oraz argentyński prezydent, Marcelo Torcuato de Alvear, poparli jego starania chcąc uniezależnić z jednej strony kraj od zagranicznych dostawców a z drugiej strony stymulować gospodarczy rozwój kraju. W 1924 roku de Arteaga jako członek Komisji Zakupów Sprzętu i Uzbrojenia jedzie do Europy. Dzięki jego staraniom część funduszy przeznaczonych na zakupów samolotów i uzbrojenia dla argentyńskiej armii zostaje przeznaczona na zakup licencji i maszyn niezbędnych do uruchomienia w kraju produkcji silników i samolotów. Udało się zakupić licencje na produkcję [[Wielka Brytania|brytyjskiej]] maszyny [[Avro 504]]R, francuskiej Dewoitine D.21 oraz silników, również pochodzących z Francji, firmy Lorraine-Dietrich. W kwietniu 1926 roku plan fabryki samolotów i silników lotniczych, nazwanej początkowo Fábrica Nacional de Aviones (Państwowa Fabryka Samolotów) został przedłożony do akceptacji rządowi. 8 czerwca tego samego roku powołano do życia specjalną komisję mającą za zadanie realizację pomysłu de Arteagi, który został zresztą jej członkiem. Pierwszy projekt został zatwierdzony do realizacji 4 października. Fabrykę ulokowano w [[Córdoba (miasto w Argentynie)|Córdobie]]. Autorem tego pomysłu był generalny inspektor armii, generał [[José Félix Uriburu]]. 10 listopada 1926 roku nastąpiło uroczyste wmurowanie kamienia węgielnego a 2 stycznia 1927 roku prace ruszyły pełną parą. Nadzór nad całością sprawował Agustín Pedro Justo a de Arteaga miał zorganizować prace istniejącej już wytwórni. 18 lipca 1927 roku zmieniono dotychczasową nazwę, od tej pory brzmiała ona Fábrica Militar de Aviones (Wojskowa Fabryka Samolotów - FMA). 10 października 1927 roku fabryka została uroczyście otwarta.
=== Pierwsze lata ==
Początkowo fabryka składała się z ośmiu budynków o powierzchni 8340 m², zatrudniała 193 osoby a jej dyrektorem generalnym był Francisco de Arteaga. Dość szybko rozbudowano istniejącą już infrastrukturę. W lutym 1928 roku rozpoczęto rozbudowę, w ramach której powstały laboratoria (między innymi silników, wytrzymałościowe i aerodynamiczne), biuro konstrukcyjne i kolejne warsztaty. Nie zapomniano o wygodzie pracowników budując w tym czasie stołówkę przeznaczoną dla personelu. Fabryka przeszła jeszcze jedną modernizację i rozbudowę. W skład wytwórni chodziły trzy działy: warsztaty produkcyjne samolotów i śmigieł, warsztaty produkcyjne silników i trzeci wydział obejmujący dyrekcje, biuro projektowe, laboratoria, biuro dokumentacji technicznej, dział nadzoru produkcji i zaplecze administracyjne. 4 maja 1927 roku władze utworzyły Generalną Dyrekcję Lotnictwa (''Dirección General de Aeronáutica''), a w jej ramach Dyrekcję Techniki Lotniczej (''Dirección de Aerotécnica''). Zadaniem tej ostatniej był nadzór nad badaniami, produkcją, remontami i projektowaniem samolotów w Argentynie i to ona stała się ciałem, której podlegała wytwórnia. Na czele ''Dirección de Aerotécnica'' stanął Francisco de Arteaga. W proteście przeciwko zbyt daleko idącym według niego, ingerencją rządzących w działalność fabryki, de Arteaga złożył rezygnacje z pełnionych funkcji 11 lutego 1931 roku. Jego następcą został Bartolomé de la Colina, który sprawował swoją funkcję ana stanowisku dyrektora FMA do września 1936 roku.
 
== Bibliografia ==