|
|wikicytaty =
}}
'''Piotr II de Burbon''' (ur. [[1 grudnia]] [[1438]], zm. [[8 października]] [[1503]]) – czwarty syn [[Charles I de Bourbon|Karola I]], księcia Burbon[[Burbonia|Burbonii]], i Agnieszki Burgundzkiej (córki [[Jan bez Trwogi|Jana bez Trwogi]])., Książęksiążę [[Burbonia|Burbon]]Burbonii i [[Owernia|Owernii]] w latach 1488–1503 (po bezpotomnej śmierci swoich dwóch starszych braci -: [[Jean II de Bourbon|Jana II]] i [[Charles II de Bourbon|Karola II]]).
wW 1472 w [[Gujenna|Gujennie]], w imieniu króla, Piotr wypowiedział wojnę Janowi V, hrabiemu d'Armagnac, i poprowadził armię królewską przeciw Jackowi d'Armagnac, czwartemu księciu [[Nemours]]. Piotr zyskał sympatię i szacunek [[Ludwik XI|Ludwika XI Walezjusza]], króla [[Francja|Francji]]. Zaręczony początkowo z [[Marie d'Orléans|Marią Orleańską]], siostrą [[Ludwik XII|Ludwika, księcia Orleanu]], zerwał zaręczyny na prośbę króla (który nie chciał dopuścić do przymierza dwóch najznakomitszych rodów Francji) i w 1473 ożenił się z córką królewską –, [[Anna de Beaujeu|Anną de Beaujeu]] (a Ludwik, książę Orleanu, ożenił się w tym samym czasie z siostrą Anny). Na znak łaski królewskiej, Ludwik XI dał Piotrowi miejsce w Radzie Królewskiej i zmusił jeszcze jego starszego brata -, Karola II, aby zrzekł się tytułów i ziem rodzinnych na rzecz Piotra.
Piotr II razem z [[Karol Zuchwały|Karolem Zuchwałym]], księciem [[Burgundia|Burgundii]], był członkiem [[Liga Dobra Publicznego|Ligi Dobra Publicznego]], ale wycofał się z niej po ślubie z królewską córką króla. W 1477, po egzekucji "zdrajcy"„zdrajcy” Jacka d'Armagnac, Piotr otrzymał hrabstwo [[La Marche (Nièvre)|La Marche]], należące do zmarłego. Po śmierci Ludwika XI, Piotr i jego żona zostali regentami Francji podczas niepełnoletnościniepełnoletniości małego [[Karol VIII Walezjusz|Karola VIII Walezjusza]]. Po tym jakGdy podopieczny osiągnął pełnoletnośćpełnoletniość i przestał słuchać rad regentów, Karol opuścił dwór. Był przeciwny zerwaniu zaręczyn króla z [[Małgorzata Habsburg (1480-1530)|Małgorzatą Habsburg]] i jego ślubowi z [[Anna Bretońska|Anną Bretońską]] -, czym naraził się Karolowi VIII,. byłBył również przeciwny udziałowi Francji w wojnach włoskich.
== Potomstwo ==
Z Anną Piotr doczekał się dwojga dzieci:
* Karola de Burbon (1476–1498), hrabiego Clermont,
* [[Suzanne de Bourbon|Zuzanny de Burbon]] (1491–1521), od 1505 żony [[Karol III de Burbon-Montpensier|Karola Burbon-Montpensier]].
Jedyny syn Piotra II -, Karol, zmarł jako młody, nieżonaty mężczyzna. Dziedziczką Piotra została więc jego córka -, Zuzanna. Piotr planował wydać ją za mąż za Karola IV, księcia Alençon, faworyta Ludwika XII. Kontrakt małżeński podpisano 21 marca 1501 roku w [[Moulins (Allier)|Moulins]], – a kiedy z formalności została już tylko sama ceremonia ślubna, Piotr zmarł. Zuzanna poślubiła później Karola.
{{Władca
|
