Wekiera: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Prośba o źródła, WP:SK, drobne techniczne |
poprawa błędów |
||
Linia 7:
Tańszą, dostępną dla każdego wersję wekiery wytwarzało się poprzez nabijanie młodego jeszcze drzewa ostrymi kawałkami krzemienia bądź metalowymi ćwiekami, a następnie czekanie aż z biegiem czasu owe kolce wrosną w drzewo. Gdy tak spreparowane drzewo osiągnęło pożądaną wielkość, ścinano je i nadawano mu odpowiedni kształt{{fakt|data=2009-06}}.
W Polsce ten typ wekiery nazywany był popularnie: Nasieka, nasiek, nasiekaniec, siekaniec, siekanka. Zygmunt Gloger w "Encyklopedii Staropolskiej" tak o niej pisał: "Nasiek, nasiekaniec - kij ćwiekami obity, zwany także na Mazowszu palicą, w Krakowskiem kitajką."
Nazwa ''nasiek'', ''nasiekaniec'' jest pierwotną i odwieczną, bo pochodzi od starożytnego zwyczaju nasiekiwania rosnących młodych brzózek i wbijania w zrobione szpary ostrych krzemyków, które gdy w ciągu paru lat wrosły w drzewo, brzózka ścięta służyła w ręku kmiecia za broń niebezpieczną". Obok noży, pałek i zwykłych narzędzi rolniczych jak cepy czy widły, była ona głównym narzędziem morderstw i pobić, w trakcie zwad plebejuszy.
| |||