Wersja z 21:37, 17 gru 2016 edytuj Boston9 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 91 804 edycje poprawa uźródłowienia, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 21:45, 17 gru 2016 edytuj anuluj edycję Boston9 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 91 804 edycje drobne redakcyjne, drobne merytoryczne następna edycja →
Linia 4: [[Plik:Andrzej Martuszewicz Konferencja 90 lat kurateli sądowej w Polsce.JPG\|thumb\|right\|Stół prezydialny oraz jedna z kolorowych rozet wykonanych z różnych rodzajów marmuru]] '''Sala Kolumnowa''' (oficjalnie '''Sala im. Kazimierza Pużaka''') – druga co do wielkości i reprezentacyjności sala w [[Kompleks budynków Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej\|kompleksie budynków Sejmu]]<ref>{{cytuj książkę \| nazwisko = Wierzbicka \| imię = Bożena \| tytuł = Sejm i Senat. Architektura i wnętrza \| wydawca = Wydawnictwo Sejmowe \| miejsce = Warszawa \| data = 1997 \| strony = 27 \| isbn = 83-7059-298-8}}</ref>. Sala Kolumnowa maznajduje się na parterze budynku C. Ma powierzchnię 600 m²<ref name="Czapelski236"/>. Swą nazwę zawdzięcza symetrycznie rozstawionym [[kolumna (architektura)\|kolumnom]] wspierającym sufit (w dwóch rzędach po 10) ustawionych na pasach z szarego marmuru śląskiego. == Wystrój == Do Sali Kolumnowej z Holu Głównego prowadzą dwuskrzydłowe szklane drzwi z ozdobnymi kutymi kratami. Drugie wejście prowadzi schodami ze znajdującego się nad nią Korytarza Marszałkowskiego. [[Marmur]]ową posadzkę zdobią trzy kolorowe [[rozeta (architektura)\|rozety]] z wielobarwnych marmurów (m.in. [[Marmur karraryjski\|kararyjskiego]], czarnego [[Wapień dębnicki\|dębnickiego]], czerwonego węgierskiego i [[Zielona Marianna\|Zielonej Marianny]]) i dolnośląskiego złocistego [[Chalcedon (minerał)\|chalcedonu]]. Komponują się z nimi koliste [[stiuk]]owe dekoracje na suficie z motywem liścia laurowego. Jest to najbogatsza dekoracja stiukowa we wnętrzach sejmowych<ref>{{cytuj książkę \| nazwisko = Czapelski \| imię = Marek \| tytuł = Gmachy Sejmu i Senatu \| wydawca = Wydawnictwo Sejmowe \| miejsce = Warszawa \| data = 2010 \| strony = 95 \| isbn = 978-83-7666-062-2}}</ref>.▼ ~~Do Sali Kolumnowej, znajdującej się na parterze Budynku C na lewo od Holu Głównego, prowadzą dwuskrzydłowe szklane drzwi z ozdobnymi kutymi kratami.~~ ▲[[Marmur]]ową posadzkę zdobią trzy kolorowe [[rozeta (architektura)\|rozety]] z wielobarwnych marmurów (m.in. [[Marmur karraryjski\|kararyjskiego]], czarnego [[Wapień dębnicki\|dębnickiego]], czerwonego węgierskiego i [[Zielona Marianna\|Zielonej Marianny]]) i dolnośląskiego złocistego [[Chalcedon (minerał)\|chalcedonu]]. Komponują się z nimi koliste [[stiuk]]owe dekoracje na suficie z motywem liścia laurowego. Jest to najbogatsza dekoracja stiukowa we wnętrzach sejmowych<ref>{{cytuj książkę \| nazwisko = Czapelski \| imię = Marek \| tytuł = Gmachy Sejmu i Senatu \| wydawca = Wydawnictwo Sejmowe \| miejsce = Warszawa \| data = 2010 \| strony = 95 \| isbn = 978-83-7666-062-2}}</ref>. Efektownymi elementami wnętrza są wielkie [[Faza krystaliczna\|kryształowe]] [[kandelabr]]y, wykonane według projektu [[Tadeusz Gronowski\|Tadeusza Gronowskiego]]<ref name="Czapelski236"/>. Oprócz funkcji dekoracyjnej miały one także spełniać funkcję praktyczną – doświetlać salę, której okna wychodzą na północ (do tego na drogę wewnętrzną pomiędzy budynkami C i D). Linia 17 ⟶ 15: W porównaniu z Holem Głównym Sala Kolumnowa jest niska<ref name="Czapelski236"/>. Powodem była chęć właściwego wyeksponowania przez architekta powojennej rozbudowy kompleksu sejmowego [[Bohdan Pniewski\|Bohdana Pniewskiego]] ogromnego [[plafon]]u, który miał znaleźć się na suficie. Ten projekt nie został jednak nigdy zrealizowany<ref name="Czapelski236">{{cytuj książkę \| nazwisko = Czapelski \| imię = Marek \| tytuł = Bohdan Pniewski - warszawski architekt XX wieku \| wydawca = Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego \| miejsce = Warszawa \| data = 2008 \| strony = 236 \| isbn = 978-83-235-0450-4}}</ref>. == ~~Wykorzystanie~~Przeznaczenie sali == Sala jest wykorzystywana jest m.in. na posiedzenia [[Komisja sejmowa\|komisji sejmowych]], [[Wysłuchanie publiczne\|wysłuchania publiczne]], seminaria i konferencje, a także posiedzenia największego w danej kadencji klubu parlamentarnego. 5 września 1982 wystawiono w ~~sali wystawiono~~niej trumnę ze zwłokami [[Władysław Gomułka\|Władysława Gomułki]]<ref>{{Cytuj pismo \| nazwisko = Ligarski \| imię = Sebastian \| nazwisko2 = Majchrzak \| imię2 = Grzegorz \| tytuł = Trumny pod specjalnym nadzorem \| czasopismo = Polityka \| strony = 64 \| data = 28 października 2015 – 3 listopada 2015}}</ref>. Po przywróceniu w 1989 roku [[Senat Rzeczypospolitej Polskiej\|Senatu]], Sala Kolumnowa do maja 1991 była miejscem jego posiedzeń. Linia 34 ⟶ 32: {{Przypisy\|2}} ~~== Bibliografia ==~~ * {{cytuj książkę \| nazwisko = Wierzbicka \| imię = Bożena \| tytuł = Sejm i Senat. Architektura i wnętrza \| wydawca = Wydawnictwo Sejmowe \| miejsce = Warszawa \| data = 1997 \| strony = 26-27 \| isbn = 83-7059-298-8}}

Sala Kolumnowa w Sejmie: Różnice pomiędzy wersjami