PZL M-15 (Belphegor): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Tokyotown8 (dyskusja | edycje) m Wycofano edycje użytkownika Tomasz O. (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Tokyotown8. |
m Wycofano edycje użytkownika Tokyotown8 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Tomasz O.. |
||
Linia 17:
|liczba wypadków =
|liczba katastrof =
|napęd = 1 [[silnik
|moc silnika =
|ciąg silnika =
Linia 70:
== Rozwój ==
Samolot został skonstruowany na zamówienie władz rolnictwa ZSRR w celu zastąpienia dotychczas stosowanych samolotów rolniczych [[An-2|An-2SCh i An-2R]] przez nowocześniejszą konstrukcję, która byłaby wydajniejsza w eksploatacji, mając większy udźwig i nowocześniejszą aparaturę rolniczą. Jako napęd samolotu określono [[silnik
W ramach podziału ról w [[Rada Wzajemnej Pomocy Gospodarczej|RWPG]] polski przemysł lotniczy miał się specjalizować m.in. w samolotach rolniczych, więc skonstruowanie nowego samolotu zlecono zakładom WSK-Mielec. Zakłady te były już głównym licencyjnym producentem samolotów rolniczych An-2R, eksportowanych do ZSRR. Projekt nowego samolotu opracowany został we współpracy z inżynierami radzieckimi, zamieszkałymi w tym celu w Mielcu. Ich szefem był inż. Izmaiłow. Z polskiej strony szefem konstruktorów był inż. Kazimierz Gocyła.
W celu zbadania niespotykanych dotąd problemów związanych z zabudową silnika odrzutowego w wolno latającym samolocie rolniczym w 1972 w [[Instytut Lotnictwa|Instytucie Lotnictwa]] w Warszawie zbudowano najpierw samolot doświadczalny [[Lala-1]] (nazwa była skrótem od: Latające laboratorium) oblatany 10 lutego 1972 przez Andrzeja Abłamowicza. Wykorzystywał on przednią część razem ze skrzydłami od samolotu [[An-2]], natomiast cała tylna część została zastąpiona kratownicą z usterzeniem i silnikiem
Doświadczenia z testów samolotu Lala-1 wykorzystano przy konstruowaniu nowego samolotu, którego pierwszy eksperymentalny prototyp oznaczony LLM-15 (również od "Latające laboratorium") oblatano 30 maja 1973. Samolot w tej wersji wykorzystywał skrzydło od samolotu [[An-14]] "Pszczółka". Prototyp ostatecznego wariantu M-15 oblatano 9 stycznia 1974. Przez następne kilka lat trwały próby prototypów i samolotów pierwszej serii zakończone certyfikowaniem go w ZSRR dopiero 4 kwietnia 1979 po dwóch latach eksploatacji.
Produkcję seryjną samolotu rozpoczęto w 1976 roku. Władze rolnictwa ZSRR planowały początkowo zamówić 3000 samolotów tego typu, lecz okazało się, że eksploatacja dostarczonych samolotów nie spełnia pokładanych w nich nadziei. Mimo przyjemnych właściwości pilotażowych samolot był niebezpieczny w
Według [[Tadeusz Sołtyk|T. Sołtyka]] koncepcja odrzutowego dwupłata była błędna od początku. Samoloty rolnicze latają wolno ze względu na wykonywane zadania, a silniki odrzutowe są ekonomiczne przy locie z dużymi prędkościami: przy niskich prędkościach zużywają ok. cztery raz więcej paliwa od tłokowych. Dwupłaty mają większy opór czołowy, co pogarsza ich ekonomiczność. W przypadku "Belfegora" opory dodatkowo zwiększały stójki-zbiorniki na chemikalia. Te same zbiorniki poważnie zmniejszały stabilność poprzeczną, co zmniejszało zwrotność samolotu – jedną z nielicznych zalet dwupłatów i ważną cechę dla samolotu rolniczego, który często musi manewrować wokół drzew, zabudowań itp.{{r|soltyk}}.
== Opis samolotu ==
[[Samolot rolniczy]] w układzie [[Samolot dwubelkowy|dwubelkowego]] [[dwupłat]]a o konstrukcji metalowej (część dolnego skrzydła i zbiorniki chemikaliów wykonane z [[Laminaty|laminatu]] epoksydowego w celu uniknięcia korozji). W górnej części kadłuba nad kabiną załogi znajduje się oprofilowana gondola [[silnik dwuprzepływowy|silnika
Samolot miał wbudowane dwa zbiorniki na chemikalia o pojemności po 1450 l (łącznie 2900 l lub 2200 kg). Wyposażony był w aparaturę do [[opryski|oprysków]] w postaci rur pod dolnymi skrzydłami lub alternatywnie w aparaturę rozpylającą proszki i granulaty. Aparatura napędzana była przez
== Dane ==
|