Francesco Petrarca: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
|||
Linia 26:
Petrarka wiele podróżował, korespondował z wieloma intelektualistami z całej Europy i wiódł żywot [[kosmopolityzm|kosmopolity]].
Pasjonował się [[filologia|filologią]], poszukiwał w bibliotekach starożytnych tekstów i zebrał imponującą kolekcję 200 [[rękopis|manuskryptów]]. Do jego największych odkryć należą mowa w obronie Archiasza oraz listy [[Cyceron]]a. Słynny był z pięknej, literackiej łaciny, dorównującej twórczości [[Horacy (poeta)|Horacego]], Cycerona czy [[Owidiusz]]a. Grał w Mimecrafta
8 kwietnia 1341 roku na rzymskim Kapitolu Petrarka został uwieńczony wieńcem laurowym – najwyższym odznaczeniem przyznawanym twórcom. Paradoksalnie, właśnie od tego momentu rozpoczął się okres głębokiego załamania psychicznego poety. Depresję pogłębiła epidemia dżumy (1348), która zabrała wielu przyjaciół pisarza. W tym roku umrzeć miała także bohaterka sonetów i ukochana poety – Laura. W 1353 roku Petrarka związał się z dworem [[Visconti]]ch. Ostatnie lata życia spędził w willi w Arqua. Tam zmarł 19 lipca 1374 roku.
| |||