Domniemanie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Podział domniemań: źródła/przypisy
MastiBot (dyskusja | edycje)
m Bot poprawia odwołania do ustawy; zmiany kosmetyczne
Linia 7:
== Podział domniemań ==
Domniemania dzieli się na<ref>{{cytuj książkę |autor r=Filip Przybylski-Lewandowski|rozdział=Domniemanie prawne|inni=Jerzy Zajadło (red.)|tytuł=Leksykon współczesnej teorii i filozofii prawa|wydawca=C.H. Beck|miejsce=Warszawa |rok=2007 |strony=57|isbn = 978-83-7483-519-0}}</ref>:
* prawne - wynikające z [[norma prawna|normy prawnej]] nakazującej przyjmowanie określonych faktów za stwierdzone, np.: [[domniemanie niewinności]] [[oskarżony|oskarżonego]];
* faktyczne - wynikające z zależności, które są weryfikowalne empirycznie, np.: domniemywa się, że po deszczu jezdnia jest śliska. Domniemania faktyczne nie są ustanawiane przez [[ustawodawca|ustawodawcę]], lecz są pewnego rodzaju [[rozumowanie]]m.
 
Domniemania prawne dzieli się na<ref>{{cytuj książkę |autor r=Filip Przybylski-Lewandowski|rozdział=Domniemanie prawne|inni=Jerzy Zajadło (red.)|tytuł=Leksykon współczesnej teorii i filozofii prawa|wydawca=C.H. Beck|miejsce=Warszawa |rok=2007 |strony=56|isbn = 978-83-7483-519-0}}</ref>:
* wzruszalne (łac. ''praesumptio iuris tantum'') - można je obalić [[dowód (prawo)|dowodem]] przeciwnym - np.: [[domniemanie niewinności]], [[dobra wiara|domniemanie dobrej wiary]],.
* niewzruszalne (łac. ''praesumptio iuris ac de iure'') - nie można go obalić dowodem przeciwnym, jeżeli przesłanka jest prawdziwa - obecnie ten typ domniemywań prawnych jest już praktycznie niestosowany.
Linia 22:
* art. 15 ust. 5 ustawy - Prawo czekowe: ''[[Indos]] na rzecz [[trasat]]a ma znaczenie pokwitowania, wyjąwszy przypadek, że trasat ma kilka zakładów, a czek indosowano na rzecz zakładu innego niż zakład, na który czek wystawiono.''
* art. 131 § 2 ustawy - Kodeks morski<ref>{{Dziennik Ustaw|2016|66}}</ref>: ''[[Konosament]] wystawiony zgodnie z przepisami niniejszego działu stwarza domniemanie przyjęcia na statek przez przewoźnika określonego ładunku do przewozu w takiej ilości i stanie, jak to uwidoczniono w konosamencie. Dowód przeciwny nie będzie dopuszczony w przypadku, gdy konosament został przeniesiony na osobę trzecią działającą w dobrej wierze.''
* art. 130a ust. 10 ustawy - Prawo o ruchu drogowym<ref>{{Dziennik Ustaw|20122017|1137128}}</ref>: ''Pojazd usunięty w trybie określonym w ust. 1 lub 2 i nieodebrany przez uprawnioną osobę w terminie 6 miesięcy od dnia usunięcia uznaje się za porzucony z zamiarem wyzbycia się. Pojazd ten przechodzi na rzecz Skarbu Państwa z mocy ustawy''. Przepis ten został jednak uznany za niezgodny z Konstytucją ''w zakresie, w jakim dopuszcza odjęcie prawa własności pojazdu bez prawomocnego orzeczenia sądu''<ref>Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 3 czerwca 2008 r. sygn. akt P 4/06</ref>.
 
{{Przypisy}}