Álvaro Uribe: Różnice pomiędzy wersjami

|polityk = Álvaro Uribe

|grafika = [[Plik:Álvaro Uribe (cropped).jpg|240px]]

|data urodzenia = [[4 lipca]] [[1952]]

|miejsce urodzenia = [[Medellín]]

|funkcja = [[Prezydenci Kolumbii|Prezydent Kolumbii]]

|od = [[7 sierpnia]] [[2002]]

|do = [[7 sierpnia]] [[2010]]

|następca = [[Juan Manuel Santos]]

|2 funkcja = Gubernator [[Antioquia|Antioquii]]

|2 od = [[1 stycznia]] [[1995]]

|2 do = [[31 grudnia]] [[1997]]

|2 następca = [[Alberto Builes Ortega]]

|3 funkcja = Burmistrz [[Medellín]]

|3 od = października [[1982]]

|3 do = grudnia [[1982]]

|odznaczenia = {{order|OIK|KOLL}} {{order|PMW|2}}

|commons = Category:Álvaro Uribe

}}

'''Álvaro Uribe Vélez''' (ur. [[4 lipca]] [[1952]] w [[Medellín]]) – neokonserwatywny polityk [[Kolumbia|kolumbijski]], z zawodu [[prawnik]]. Od [[7 sierpnia]] [[2002]] do [[7 sierpnia]] [[2010]] [[prezydenci Kolumbii|prezydent kraju]], [[28 maja]] [[2006]] liczbą 7 363 421 głosów wybrany na drugą kadencję. Był najdłużej urzędującym prezydentem w historii Kolumbii i pierwszym od ponad 100 lat wybranym na drugą [[Kadencja (politologia)|kadencję]]. Stało się tak ze względu na zmianę w czasie pierwszej kadencji zapisu w Konstytucji, który wcześniej nie pozwalał na reelekcję. W czasie drugiej kadencji Uribe dążył do kolejnej zmiany - bezterminowej prezydentury, ale spotkał się z silną reakcja negatywną społeczeństwa i Kościoła.

 

== Zarys biografii ==

 

Álvaro Uribe Vélez bardzo wcześnie zaczął życie publiczne. W 1976 został szefem Biura Zamówień Publicznych w Medellín. Od 1977 do 1978 był sekretarzem generalnym Ministerstwa Pracy, gdzie w latach 1980–1982 pełnił funkcję dyrektora wydziału ds. Lotnictwa Cywilnego. W 1982 został prezydentem miasta Medellín. W latach 1986–1990 i 1990–1994 był senatorem, a w latach 1995–1997 gubernatorem prowincji. W maju 2002 wygrał wybory prezydenckie, od tego czasu konsekwentnie rozbijał lewicową partyzantkę [[FARC]]. W 2006 ponownie zwyciężył w wyborach, bezapelacyjnie pokonując konkurencję. Uzyskał wówczas aż 62% głosów, czyli zdobył trzykrotnie więcej głosów aniżeli jego najgroźniejszy kontrkandydat, wystawiony przez [[lewica|lewicę]].

{{Kontrola autorytatywna}}

 

[[Kategoria:Prezydenci Kolumbii]]

[[Kategoria:Prawnicy]]