Wersja z 12:00, 29 gru 2015 edytuj Kilinkie (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 1196 edycji osunięto sugestie integracji ← poprzednia edycja		Wersja z 08:47, 24 sty 2017 edytuj anuluj edycję 5.226.86.130 (dyskusja) →‎Linki zewnętrzne: lit. Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 6: Celowniki noktowizyjne zaczęto stosować pod koniec drugiej wojny światowej. W tym czasie istniały celowniki noktowizyjne aktywne wymagające użycia reflektora oświetlającego cel [[podczerwień\|światłem podczerwonym]] (o długości fali większej niż 780 nm) (generacja 0). W [[lata 60. XX wieku\|latach 60.]] opracowano urządzenia noktowizyjne mogące pracować dzięki wzmacnianiu światła szczątkowego (może to być światło [[gwiazda\|gwiazd]] lub [[księżyc]]a). Elementem aktywnym jest [[wzmacniacz obrazu]], zwykle zbudowany jako wzmacniacz kaskadowy (2 lub 3 tandemowo ustawione ~~wzmacnicze~~wzmacniacze) lub wzmacniacz z [[Płytka mikrokanalikowa\|płytką mikrokanalikową]]. [[Światło]] po przejściu przez taki wzmacniacz, wzmocnione jest kilka tysięcy razy. Obiekty bardziej odbijające światło są bardziej widoczne, a obiekty mniej odbijające są analogicznie mniej widoczne. Elementem aktywnym w celownikach noktowizyjnych i noktowizorach jest przetwornik ~~optooelektroniczny~~optoelektroniczny. Generacje ~~przetwornik~~przetworników ~~optooelektroniczny~~optoelektronicznych określają różnice pomiędzy kolejnymi produkowanymi przetwornikami. Generacje noktowizorów: * Generacja 0 - aktywne noktowizory o zerowym wzmocnieniu sygnału, do ich pracy koniczne jest stosowanie reflektora oświetlającego cel promieniowaniem podczerwonym. Ten typ przetwornika ma szeroki zakres pracy 750-950nm, niestety wzmocnienie sygnału jest bardzo niskie 1 do 10 razy.

Celownik noktowizyjny: Różnice pomiędzy wersjami