Goniec (szachy): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Removing Link GA template (handled by wikidata) |
lit., drobne merytoryczne, poprawa linków |
||
Linia 14:
Ponieważ goniec ma dostęp jedynie do trzydziestu dwóch pól szachownicy, jest figurą słabszą od [[wieża (szachy)|wieży]], dla której wszystkie pola szachownicy są dostępne. Co więcej, na pustej szachownicy wieża zawsze atakuje czternaście pól, podczas gdy goniec – od siedmiu do trzynastu, w zależności od tego, jak blisko jest centrum. Przyjmuje się, że wieża jest warta tyle, ile goniec i dwa [[pion (szachy)|piony]].
Siła gońca jest porównywalna z siłą skoczka. W pozycjach zamkniętych skoczek jest nieco silniejszy od gońca, ponieważ może przeskakiwać inne bierki i jest bardziej mobilny na zatłoczonej szachownicy. Częściej jest też wykorzystywany do [[Podwójne uderzenie|podwójnego uderzenia]]. Wartość gońca rośnie w otwartych pozycjach, gdy łatwiej mu się przemieszczać po szachownicy. Typowym motywem taktycznym z udziałem gońca jest jego [[Klasyczna ofiara gońca|klasyczna ofiara]]. W [[Gra końcowa|końcówkach]] para gońców ma zazwyczaj istotną przewagę nad parą skoczków lub skoczkiem i gońcem.
Gracz z jednym gońcem powinien zasadniczo ustawiać swoje piony na polach, do których goniec nie ma dostępu. Gońca, którego ruchy są znacznie ograniczone przez własne piony często nazywa się ''złym gońcem'' (czasami ''dużym pionem'').
Linia 20:
Gońce są często rozwijane na przekątną (''długą diagonalę''), np. goniec '''f1''' na '''g2''' (po ruchu pionem '''g2-g3'''). Z pola '''g2''' goniec operuje na diagonali '''h1-a8'''. Taki manewr nazywa się ''fianchetto''.
Końcówki, w których przeciwnicy mają po jednym gońcu i oba operują na polach tego samego koloru, często kończą się wygraną jednej ze stron, nawet przy równowadze materialnej. Końcówki z różnobarwnymi gońcami są
{{Szachownica
|
Linia 35:
a b c d e f g h -->
| <center> Ruchy gońca
}}{{Przypisy}}▼
▲{{Przypisy}}
== Linki zewnętrzne ==
| |||