Nabuchodonozor I: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
TarBot (dyskusja | edycje)
m navbox
poprawki
Linia 38:
'''Nabuchodonozor I''', właśc. '''Nabu-kudurri-usur I''' ([[Język akadyjski|akad.]] ''Nabu-kudurrī-uṣur'', tłum. „[[Nabu]] strzeż mego najstarszego syna”<ref>hasło ''kudurru (III)'', „Akkadisches Handwörterbuch” (AHw), tom I/2, Wiesbaden 1962, s. 500; hasło ''kudurru (C)'', „Chicago Assyrian Dictionary” (CAD), tom K, The Oriental Institute, Chicago 1971, s. 497.</ref>) – czwarty król [[Babilonia|Babilonii]] z [[II dynastia z Isin|II dynastii z Isin]], syn i następca [[Ninurta-nadin-szumi|Ninurty-nadin-szumi]]; panował przez 22 lata (1126-1105 p.n.e.).
 
Jego zwycięstwo w wojnie z [[Elamici|Elamitami]], którzy od pokoleń byli jednym z największych zagrożeń dla Babilonii, uczyniło z niego jedną z najważniejszych postaci w historii Babilonii, o niemal legendarnym statusie podobnym do tego, jaki osiągnął przed nim [[Sargon Wielki]]. KulminacyjnymKulminacyjnymi punktempunktami wojennej kampanii przeciw [[Elam]]owi, rządzonemu przez [[Huttelusz-Inszuszinak]]a, byłobyły [[Bitwa nad rzeką Ulai (ok. 1110 p.n.e.)|bitwa nad rzeką Ulai]] i odzyskanie posągu kultowego boga [[Marduk]]a, zabranego przez Elamitów ze zdobytego [[Babilon]]u w 1155 r. p.n.e. Chociaż zwycięstwo nad Elamem nie zakończyło się trwałym pokojem, to odzyskanie posągu boga zdecydowanie poprawiło morale Babilończyków i zapewniło sławę ich władcy.
 
Za panowania Nabuchodonozora I stosunki z [[Asyria|Asyrią]] pozostawały napięte. ''Kronika synchronistyczna'' wspomina o nadgranicznych starciach pomiędzy obu państwami. Latem 1125 roku p.n.e. armia babilońska wkroczyła do Asyrii i obległa przygraniczną fortecę Zanki. [[Aszur-resza-iszi I]] wystąpił przeciw niemu. Doszło do bitwy. która wprawdzie nie przyniosła zwycięstwa żadnej ze stron, ale zmusiła Nabuchodonozora do wycofania.