Marek Pol: Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[8 grudnia]] [[1953]]

W 1997 nie został ponownie wybrany do parlamentu. W tym samym roku objął funkcję prezesa [[Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa|Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa]], zajmując to stanowisko do 1998. 28 marca 1998 na VI Kongresie Unii Pracy wybrano go przewodniczącymna przewodniczącego partii. Wkrótce zawarł z [[Polskie Stronnictwo Ludowe|PSL]] i [[Krajowa Partia Emerytów i Rencistów|Krajową Partią Emerytów i Rencistów]] koalicję pod nazwą [[Przymierze Społeczne]] celem wspólnego startu w [[wybory samorządowe w Polsce w 1998 roku|wyborach samorządowych w 1998]]. Lista uzyskała 89 mandatów w [[sejmik województwa|sejmikach]], przy czym tylko 2 dla kandydatów UP.

23 września 2001 wybrano go po raz trzeci posłemna posła na Sejm z [[Okręg wyborczy nr 37 do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej|okręgu konińskiego]] liczbą około 40 tys. głosów. 6 października 2001 objął urząd [[Wiceprezes Rady Ministrów|wicepremiera]] i [[Ministerstwo Transportu i Budownictwa|Ministra Infrastruktury]] w [[rząd Leszka Millera|rządzie Leszka Millera]], zajmując te stanowiska do 2 maja 2004. W 2003 doprowadził do uchwalenia tzw. [[specustawa|specustawy]] drogowej, mającej w założeniu uprościć proces pozyskiwania gruntów pod budowę dróg. W 2004 doprowadził do utworzenia [[Krajowy Fundusz Drogowy|Krajowego Funduszu Drogowego]] oraz do wprowadzenia (po odrzuceniu przez Sejm projektu opłat winietowych) obligatoryjnej opłaty paliwowej, stanowiącej źródło środków finansujących budowę i remonty dróg. Przewodniczył także negocjacjom z rządem [[Ukraina|Ukrainy]] w sprawie budowy [[Rurociąg Odessa-Brody|rurociągu Odessa-Brody]] oraz negocjacjom z rządem [[Rosja|Rosji]] w sprawie zmian w umowie gazowej z 1993.

W 2004 zrezygnował z ponownego kandydowania na stanowisko przewodniczącego Unii Pracy, obejmując funkcję przewodniczącego rady krajowej tej partii. W 2005 bez powodzenia kandydował do Sejmu z listy [[Socjaldemokracja Polska|Socjaldemokracji Polskiej]] (w ramach porozumienia wyborczego). Po porażce powrócił do działalności w gospodarce. Pozostaje11 wmarca dalszym2017 ciąguzłożył przewodniczącymrezygnację z funkcji przewodniczącego rady krajowej UP i z zasiadania w niej.