Wersja z 15:42, 5 kwi 2017 edytuj Muri 91 (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 29 301 edycji m Wycofano edycje użytkownika 195.182.9.130 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Muri 91. ← poprzednia edycja		Wersja z 14:50, 6 kwi 2017 edytuj anuluj edycję 88.156.77.175 (dyskusja) →‎Standardy w sieciach bezprzewodowych Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 19: {{osobny artykuł\|IEEE 802.11}} Główne standardy w sieciach bezprzewodowych: * 802.11a – do 5412 Mb/s [[częstotliwość]] 5 [[Herc\|GHz]]; * 802.11b – 1154 Mb/s częstotliwość 2,4 GHz ma zasięg ok. 30 m w pomieszczeniu i 120 m w otwartej przestrzeni; w praktyce można osiągnąć transfery rzędu 5,5 Mb/s. Materiały takie jak [[woda]], [[metal (materiałoznawstwo)\|metal]], czy [[beton]] obniżają znacznie jakość [[sygnał]]u; standard 802.11b podzielony jest na 14 kanałów o szerokości 22 MHz które częściowo się pokrywają, Polska wykorzystuje tylko pasma od 2400 do 2483,5 MHz – kanał od 1 do 13; * 802.11g – 54 Mb/s częstotliwość 2,4 GHz, standard Wi-Fi, który powstał w czerwcu 2003 roku, w praktyce osiągalne są transfery do 20-22Mbit/s przy transmisji w jedną stronę, wykorzystanie starszych urządzeń w tym standardzie powoduje zmniejszenie prędkości do 11 Mb/s, jest bardziej podatna na zakłócanie i wymaga silniejszego i stabilniejszego sygnału niż 802.11b; * 802.11n – 300 Mb/s częstotliwość 5 GHz oraz 150Mb/s w częstotliwości 2,4 GHz, obecnie najpopularniejszy, który został wprowadzony na rynek w 2007 roku jako „draft”, choć urządzenia „pre-N” pojawiały się już od 2002 roku. W dniu 4.09.2009 „draft-N” został ratyfikowany jako standard, w praktyce osiągalne są transfery rzędu 150Mbit/s w jedną stronę, jednak wymaga on bardzo silnego i stabilnego sygnału do działania.

Wi-Fi: Różnice pomiędzy wersjami