Pak Pong Ju: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
mNie podano opisu zmian
Linia 25:
| quote =
}}
'''Pak Pong Ju''' (박봉주, ur. [[24 października]] [[1939]]) - [[Premierzy Korei Północnej|premier Korei Północnej]] od [[3 września]] [[2003]]<ref>[http://www.kcna.co.jp/item/2003/200309/news09/04.htm#11 ''1st Session of 11th SPA of DPRK Held''] {{lang|en}}, KCNA, [dostęp: 16 listopada 2010].</ref> do [[11 kwietnia]] [[2007]] i ponownie od [[1 kwietnia]] [[2013]]<ref>[http://www.tvn24.pl/korea-polnocna-ma-nowego-premiera-to-czlowiek-wuja-kima-szarej-eminencji-rezimu,315666,s.html ''Korea Północna ma nowego premiera. To człowiek wuja Kima, szarej eminencji reżimu''] {{lang|pl}}, tvn24.pl, [dostęp: 1 kwietnia 2013].</ref>. Zanim po raz pierwszy stanął na czele rządu sprawował funkcję ministra przemysłu chemicznego.
 
Pak rozpoczął karierę zawodową w [[1962]] roku, jako [[menedżer]] w zakładach spożywczych w [[Yongcheon]] (prowincja [[P'yŏngan Północny]]). W październiku [[1980]] roku został zastępcą członka [[Komitet Centralny Partii Pracy Korei|Komitetu Centralnego Partii Pracy Korei]]. W lipcu [[1983]] objął stanowisko szefa kombinatu chemicznego w [[Hamhŭng|Hamheung]]. W maju [[1993]] roku został wicedyrektorem Wydziału Przemysłu Lekkiego KC PPK, a w marcu roku [[1994]] - zastępcą szefa Wydziału Nadzoru nad Polityką Gospodarczą. W lipcu tego samego roku, Pak Pong Ju znalazł się na odległym, 188. miejscu wśród 273 członków konduktu pogrzebowego, który zawiązał się po śmierci przywódcy KRL-D, [[Kim Ir Sen]]a. Przypuszcza się, że przy okazji publikowania takich list, Korea Północna ogłasza nieformalne rankingi państwowych elit. Miejsca w kondukcie pogrzebowym mają odzwierciedlać pozycje faktycznie zajmowane w strukturze władzy. Jednak we wrześniu [[1998]] roku, Pak został mianowany ministrem bez teki w rządzie [[Hong Song-nam]]a, w którym odpowiadał za przemysł chemiczny. Następnie formalnie pełnił urząd ministra przemysłu chemicznego, aż do chwili otrzymania nominacji na szefa rządu.