I wojna bałkańska: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Swetoniusz (dyskusja | edycje) →Linki zewnętrzne: linki zewnętrzne |
dr |
||
Linia 7:
|data = [[8 października]] [[1912]] – [[30 maja]] [[1913]]
|miejsce = [[Europa]]
|wynik = wygrana [[Liga Bałkańska|Ligi Bałkańskiej]],<br />[[Traktat londyński (1913)|układ w
|przyczyna =
|terytorium = [[Półwysep Bałkański]]
Linia 20:
|commons = Category:First Balkan War
}}
'''I wojna bałkańska''' ([[8 października]] [[1912]] – [[30 maja]] [[1913]]) – konflikt zbrojny pomiędzy [[Liga Bałkańska|Ligą Bałkańską]], czyli antytureckim sojuszem państw [[Bałkany|bałkańskich]] ([[Bułgaria]], [[Czarnogóra]], [[Grecja]], [[Serbia]]), a samą [[Imperium osmańskie|Turcją]].
== Podłoże i przebieg konfliktu ==
[[Plik:Bałkany 1912.svg|thumb|left|230px|Granice państw w 1912, przed rozpoczęciem wojny]]
Grecja uzyskała [[niepodległość]] w 1832 ([[wojna o niepodległość Grecji]]), Serbia w 1878 ([[Traktat berliński (1878)|
Konflikt poprzedził antyturecki sojusz państw bałkańskich, zapoczątkowany zawarciem ([[13 marca]] [[1912]]) tajnego układu między Bułgarią i Serbią, zmierzającego do odebrania Turcji [[Macedonia|Macedonii]]. W maju [[1912]], po wahaniach, zaakceptowano w sojuszu także Grecję, jako dysponującą silną i nowoczesną marynarką wojenną oraz niezbyt licznymi wojskami lądowymi – uważano, że niezdolnymi do szybkiego przełamania tureckich, ciężkich umocnień. W lipcu do koalicji dołączyła Czarnogóra. Umowa pomiędzy sojusznikami przewidywała, że każdy z nich zostanie wynagrodzony tym terytorium, które jego wojska zdołają wydrzeć Turcji.
[[Plik:Schwarzlose machine gun 6379.jpg|thumb|240px|Karabin maszynowy [[Karabin maszynowy Schwarzlose wz. 07/12|Schwarzlose]] z czasów I wojny bałkańskiej, zbiory Muzeum Emina Agi w Janinie, Grecja.]]▼
[[Plik:Balkan troubles1.jpg|thumb|240px|Ilustracja satyryczna z roku 1912 lub 1913, stosowna do określania Bałkanów, jako wrzącego kotła]]
[[Plik:Territorial Modifications in the Balkans – Conference of London 1913.JPG|thumb|240px|Bałkany po traktacie londyńskim]]
[[8 października]], wykorzystując jako pretekst odrzucenie przez Turcję postulatów przyznania szerokiej [[autonomia|autonomii]] prowincjom bałkańskim, Czarnogóra wypowiedziała Turcji wojnę. [[19 października]] przyłączyły się do niej pozostałe państwa sojuszu bałkańskiego. Dysponująca dwukrotnie liczniejszymi siłami (ok. 630 tys. przeciwko ok. 350 tys. wojsk tureckich) koalicja do końca [[1912]] uzyskała zdecydowaną przewagę i duże korzyści terytorialne. Najcięższe walki toczyły wojska bułgarskie, spychając armię turecką w stronę [[Konstantynopol]]a. One też poniosły najwięcej ofiar. 3 listopada 1912 Turcja poprosiła o pomoc w zapewnieniu bezpieczeństwa miastom tureckim, przede wszystkim Konstantynopolowi, mocarstwa europejskie, które następnie wysłały tam swoje okręty<ref name=gozdawa>J. Gozdawa-Gołębiowski, op.cit., s. 448-454.</ref>. Mocarstwa były zaniepokojone rozwojem sytuacji i perspektywą klęski Turcji, toteż od listopada prowadziły konsultacje w [[Londyn]]ie w sprawie uzgodnienia stanowisk w sprawach bałkańskich, a także prowadzono rokowania rozejmowe<ref name=gozdawa />.
Linia 39 ⟶ 38:
Po wprowadzeniu zawieszenia broni między Turcją a Bułgarią, Serbią i Czarnogórą (4 grudnia 1912), podjęto rokowania pokojowe w Londynie. Działania wojenne nadal natomiast toczyła Grecja. Brak porozumienia między stronami oraz przewrót polityczny w Turcji 23 stycznia 1913, po którym władzę objął nacjonalistyczny rząd [[İsmail Enver|Envera Paszy]] deklarujący kontynuację działań wojennych, doprowadziły do wypowiedzenia przez Turcję rozejmu i wznowienia walk 3 lutego [[1913]] roku<ref name=gozdawa />. Próby ofensyw tureckich zakończyły się jednak porażkami. W marcu 1913 roku Turcja poddała Bułgarom twierdzę w [[Edirne|Adrianopolu]], a Grekom twierdzę w [[Janina (miasto)|Janinie]]. 15 kwietnia 1913 nastąpiło na prośbę Turcji zawieszenie broni<ref name=gozdawa />. W maju 1913 roku wznowiono rokowania w [[Anglia|Anglii]].
[[30 maja]], na mocy
Pośrednio następstwem wojny była zbrojna demonstracja morska mocarstw europejskich przeciwko Czarnogórze, która zajęła 22/23 kwietnia [[1913]] i zaanektowała turecką twierdzę Skutari ([[Szkodra]]), mającą zostać stolicą autonomicznego księstwa Albanii, pod władzą Turcji. 14 maja 1913 mocarstwa europejskie wysadziły desant w Skutari, a następnie do wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] zapewniały bezpieczeństwo miastu<ref name=gozdawa />. Dopiero w lipcu 1913 konferencja ambasadorów przyznała Albanii niepodległość pod nadzorem mocarstw.
Linia 51 ⟶ 50:
Plik:Ottoman prisoners Bizani 1913.JPG|Tureccy jeńcy wojenni, wzięci do niewoli pod Bizani (Grecja)
Plik:The Library of Congress - Bulgarian ambulance going to front (LOC) (pd).jpg|Ambulans Bułgarskiego Czerwonego Krzyża
▲
</gallery>
Linia 70:
[[Kategoria:Wojny w historii Turcji]]
[[Kategoria:Wydarzenia zapowiadające I wojnę światową]]
[[Kategoria:Królestwo Serbii]]
[[nl:Balkanoorlogen#De Eerste Balkanoorlog]]
|