Wikipedia

High bit rate Digital Subscriber Line: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m lit.
m lit.
Linia 5:
Technologia HDSL początkowo wykorzystywała do transmisji 2Mbitów/s symetrycznie w obie strony aż 3 par kabli miedzianych ([[SDSL]]). Postęp technologiczny objawiający się udoskonaleniem metod kodowania sygnału pozwolił jednak na redukcję najpierw do dwóch, a potem do jednej pary kabli koniecznych do uzyskania pełnej [[przepustowość|przepustowości]] 2Mbitów/s symetrycznie jaką zakładało HDSL.
Niestety oprócz ewidentnych zalet HDSL jakimi jest wykorzystanie tradycyjnej [[infrastruktura telefoniczna|infrastruktury telefonicznej]] na drodze do abonenta (ostatniej mili) posiada też wady. Najważniejszą z nich jest silna zależność przepływności od długości kabli oraz stosunkowo mały zasięg ograniczający często zasięg technologitechnologii do dużych miast lub małych miasteczek posiadających własną centralę.
 
Technika symetrycznego cyfrowego łącza abonenckiego HDSL umożliwia dwukierunkowe przesyłanie strumieni E1 lub T1 na jednej, dwu lub trzech parach przewodów miedzianych. Jednoparowe łącze hdslHDSL jest często wyróżniane jak technika trasmisyjnatransmisyjna sdslSDSL. Charakteryzuje się ona mniejszym zasięgiem transmisji - maksymalnie do 3 km - niż hdslHDSL kilkuparowy, lecz jej podstawową zaletą jest to, że wykorzystuje jedną parę przewodów miedzianych, którą zawsze dysponuje abonent.
 
===Zobacz też===
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/High_bit_rate_Digital_Subscriber_Line”