De Havilland Tiger Moth: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m ilustracja, drobne techniczne
m poprawiam przekierowania
Linia 76:
W 1930 roku w brytyjskiej wytwórni lotniczej de Havilland skonstruowano samolot szkolny w układzie [[dwupłat]]u, oznaczony DH-60T Tiger Moth. Konstrukcja samolotu została oparta na popularnym samolocie szkolnym [[De Havilland DH.60 Moth|DH-60G Gipsy Moth]]. W nowym samolocie poprawiono sylwetkę i wprowadzono kilka istotnych ulepszeń. Do najważniejszych należało przesunięcie górnego płata do przodu, aby ułatwić skok ze spadochronem z pierwszego fotela. W tym samym celu przy obu fotelach zastosowano otwierane do dołu boki kabin. Ponadto dokonano szereg drobnych ulepszeń wynikających z doświadczeń budowy wcześniejszych typów samolotów szkolnych tej firmy.
 
Prototyp samolotu de Havilland Tiger Moth był napędzany [[silnik rzędowy|silnikiem rzędowym]] de Havilland Gipsy III o mocy 120 [[Koń mechaniczny|KM]] (88 kW) i został [[badania w locie|oblatany]] w dniu 26 października 1931 roku. Samolot miał płaty i usterzenie konstrukcji drewnianej, kryte płótnem. Na górnym płacie zamontowano [[Skrzela (lotnictwo)|skrzela]], a na dolnym lotki. [[kadłubKadłub samolotu(lotnictwo)|Kadłub]] był spawany z rur [[stal]]owych, kryty był [[płótno|płótnem]]. W obu kabinach umieszczonych jedna za drugą (przednia ucznia, tylna instruktora) znajdowały się sterownice i komplet niezbędnych przyrządów pokładowych. W stałym podwoziu zastosowano amortyzatory gumowe. Prototyp spełniał wszystkie założenia projektu i wykazywał doskonałe właściwości pilotażowe. W związku z tym samolot skierowano do produkcji seryjnej i oznaczono go jako de Havilland '''DH-82 Mk I Tiger Moth'''.
 
W 1931 roku przystąpiono do budowy następnej seryjnej wersji oznaczonej '''DH-82A Mk II Tiger Moth''', która różniła się od poprzedniej tylko zastosowaniem silniejszego silnika de Havilland Gipsy Major o mocy 130 KM (96 kW). Był to silnik rzędowy z cylindrami wiszącymi, co poprawiło widoczność z obu kabin. Dla utrudnienia wchodzenia samolotu w korkociąg zastosowano w nim przedłużony statecznik poziomy, natomiast część pokrycia płóciennego na kadłubie ze względów eksploatacyjnych zastąpiono pokryciem ze sklejki. Produkcję seryjną tej wersji rozpoczęto w 1933 roku. Część samolotów wyposażono również w metalowe pływaki Short.