Mapa została odkryta 9 październikupaździernika 1929 roku przez niemieckiego teologa [[Gustav Adolf Deissmann|Gustava Adolfa Deissmanna]], kiedy tureckie ministerstwo edukacji zleciło mu skatalogowanie zbiorów bibliotecznych w pałacu Topkapı w [[Stambuł|Stambule]]. Deissmann napisał do zarządcy budynku, Halila Edhema prośbę o wyszukanie w pałacu starych map i wykresów. W odpowiedzi otrzymał pominięty wcześniej zbiór różnych materiałów, wśród których znajdowała się nietypowa mapa. Deissmann podejrzewając, że może to być unikatowe znalezisko pokazał ją orientaliście, Paulowi Kahle, który zidentyfikował Piri Reisa jako jej autora. Odkrycie wywołało międzynarodową sensację, m.in. dlatego, że była to jedyna znana kopia mapy świata Krzysztofa Kolumba i jedyna pochodząca z XVI wieku, na której Ameryka Południowa była zaznaczona na właściwej długości geograficznej względem Afryki. Wcześniej przez stulecia poszukiwano „zaginionej mapy Kolumba”, która przypuszczalnie powstała podczas jego pobytu w [[Indie Zachodnie|Indiach Zachodnich]]<ref name="hapgood">{{cytuj książkę | autor = Charles H.Hapgood | tytuł = Maps of the Ancient Sea Kings: Evidence of Advanced Civilization in the Ice Age | wydawca = Chilton Books | miejsce = Nowy Jork | rok = 1966 | strony = 1 | isbn = 0-8019-5089-9}}</ref>.
Kiedy amerykański sekretarz stanu, [[Henry Stimson|Henry L. Stimson]], przeczytał o odkryciu mapy w „The Illustrated London News”, skontaktował się z ambasadorem USA w Turcji Charlesem H. Sherrillem i poprosił go o przeprowadzenie śledztwa w celu ustalenia źródła mapy, które – jak sądził – mogło znajdować się w Turcji. Turecki rząd przystał na tę prośbę, jednak podjęte działania nie dały żadnych rezultatów<ref name="hapgood" />.
