Nikolaus Gerhaert: Różnice pomiędzy wersjami

'''MikołajNikolaus Gerhardt z LejdyGerhaert''' (ur. w [[Gondorf]]ie nad [[Mozela|Mozelą]] ok. [[1430]], zm. [[1473]]) – [[Gotyk|późnogotycki]] rzeźbiarz niemieckiniderlandzki<ref>[http://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Gerhaert-Nikolaus;3905053.html Gerhaert Nikolaus

Artysta ten wytworzył swój własny indywidualny styl odznaczający się wnikliwą obserwacją natury, tak rzadką dla [[średniowiecze|średniowiecza]]. Dzieła Mikołaja z LejdyGerhaerta cechuje finezja detalu, realizm oraz psychologiczna głębia przedstawianych postaci.

Wczesne dzieła to między innymi: pomnik nagrobny arcybiskupa von Siercka w Trewirze oraz epitafium kanonika Busanga w katedrze strasburskiej. Jednym z najsłynniejszych dzieł jest portal kancelarii Ratusza w Strasburgu, zachowany fragmentarycznie w różnych muzeach. Portal pomyślany był jako łuk triumfalny, głoszący chwałę Strasburga i eksponujący tarcze z herbami różnych instytucji. Jednak o przełomowym charakterze jego twórczości świadczy najlepiej inne dzieło, mianowicie krucyfiks z cmentarza w [[Baden-Baden]]. W dziele tym Mikołaj z LejdyGerhaert po raz pierwszy w rzeźbie północnoniemieckiej wyraził temat Chrystusa na krzyżu za pomocą konsekwentnie stosowanych środków naturalizmu niderlandzkiego. Chrystus przedstawiony został tu jako wycieńczony, konający człowiek.

W 1467 roku MikołajGerhaert przybył do Wiednia na wezwanie cesarza [[Fryderyk III Habsburg|Fryderyka III]], który zamówił u niego pomnik nagrobny. Mikołaj z LejdyGerhaert zdołał wykonać tylko płytę nagrobną z leżącą postacią władcy w kapłańskich szatach (dziś w [[Katedra św. Szczepana w Wiedniu|katedrze wiedeńskiej]]). O artyzmie tego rzeźbiarza świadczy niewielkie choć znaczące dzieło, tak zwany ''Autoportret''. Jest to postać zamyślonego mężczyzny, który naturalnym gestem opiera głowę na dłoni.

Mikołaj z LejdyGerhaert wprowadził do sztuki środki analitycznego naturalizmu, wypracowane przez malarzy niderlandzkich XV wieku i połączył je z ekspresją form łamanych. Wywarło to decydujący wpływ na rzeźbę górnoreńską i wyznaczyło dalsze kierunki poszukiwań najważniejszym środowiskom rzeźbiarskim w całej Europie środkowej. Wpływ Mikołaja z Lejdy widoczny jest wyraźnie w drugiej połowie XV wieku w południowych Niemczech i Austrii. Przykładem jest twórczość [[Wit Stwosz|Wita Stwosza]], Jörga Syrlina Starszego, Jana z Akwizgranu, Konrada Sifera czy Hansa Hammera.