Języki bałtycko-fińskie: Różnice pomiędzy wersjami

'''Języki bałtyckofińskiebałtycko-fińskie''', określane też jako '''języki bałtofińskie''' lub '''języki fińskie''' – grupa językowa w obrębie [[języki uralskie|uralskiej]] rodziny językowej.

Obejmuje ona kilka języków, których liczba nie jest ostatecznie ustalona, z uwagi na kontrowersje dotyczące uznania danegodanej językamowy za język samodzielny, lub jedynie dialekt innego języka. Języki bałtyckofińskiebałtycko-fińskie są kontynuacją języka używanego przez plemiona ugrofińskie zamieszkujące północno-wschodnią [[Europa|Europę]] na początku I tys.tysiąclecia n.enaszej ery.

Zasięg terytorialny języków bałtofińskich zmniejszył się jednak w stosunku do zajmowanego jeszcze na przełomie I i II tys. n.e.tysiąclecia, a to z powodu wypierania ich przez [[języki bałtyckie]] od południa, [[języki słowiańskie]] - od wschodu oraz [[języki germańskie]] ([[język szwedzki|szwedzki)]] - od zachodu. Także obecnie zasięg występowania małych języków bałtofińskich zmniejsza się wskutek wypierania ich przez rosyjski.

Językami bałtyckofińskimibałtycko-fińskimi posługuje się ok.około 6,3 mln ludzi zamieszkujących północno-wschodnie wybrzeża [[Morze Bałtyckie|Morza Bałtyckiego]]: w [[Finlandia|Finlandii]], [[Estonia|Estonii]] i [[Rosja|Rosji]] (głównie [[Karelia|Karelii]]).

* [[Językjęzyk ingryjski|język iżoriański]] (ingryjskiiżoriański) – ok. 500 mówiących

Ponadto w ostatnich latach pojawia się tendencja do wyodrębniania z języka estońskiego odrębnego [[język võro|języka võro]] – (ok. 70 tys. mówiących).