Cuitláhuac: Różnice pomiędzy wersjami

Jeszcze za panowania brata Cuitláhuac był gorącym zwolennikiem walki zbrojnej z Hiszpanami. W roku [[1520]] stanął na czele zrywu zbrojnego w Tenochtitlán, który miał uniemożliwić wycofanie się Hiszpanów ze stolicy. Dowodził też w czasie największego zwycięstwa Azteków w nocy z [[30 czerwca]] na [[1 lipca]], która przeszła do historii pod nazwą ''"[[La Noche Triste"]]'' (''Smutnej Nocy''). Hiszpanie, nieustannie napastowani przez powstańców, nie byli w stanie utrzymać się w mieście i wycofywali się [[grobla|groblą]] w kierunku [[Tlacopán|Tlacopanu]]. Obładowani łupami, atakowani byli na grobli, nacierali też na nich wojownicy indiańscy z łodzi na jeziorze. Konkwistadorzy ponieśli wtedy ogromną klęskę: 869 z nich zginęło, na brzeg jeziora przedostało się tylko 425, w tym wielu rannych. Zginęło też 1200-2000 Indian z oddziałów pozostających na służbie hiszpańskiej (Tlaxcalanie). Mimo zadania konkwistadorom ciężkich strat, Cuitláhuac nie podjął jednak wystarczających działań (pościgu) dla osiągnięcia pełnego zwycięstwa. Pozwoliło to Hiszpanom na odwrót do [[Tlaxcala (miasto prekolumbijskie)|Tlaxcali]].