Ulica Obozowa w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Błędna nazwa spółdzielni oraz ilość domów. |
drobne merytoryczne |
||
Linia 49:
Ulica Obozowa powstała najprawdopodobniej w końcu [[XIX wiek|XIX]] wieku. Przez długie lata, była mało znaczącą arterią, jej obecny skraj, kreślił w ówczesnym czasie granicę miasta. W trakcie stopniowej rozbudowy Koła i Moczydła, zyskiwała na znaczeniu. [[14 grudnia]] [[1931]] r. w ulicę Obozową wjechał pierwszy wóz tramwajowy o oznaczeniu linii 16, połączył on [[Młynów (Warszawa)|Młynów]] z [[Plac Zbawiciela w Warszawie|placem Zbawiciela]]. Przed [[1939]] r. torowisko na Obozowej wyglądało inaczej niż dziś. Między torami poprowadzonymi wzdłuż ulicy zasiano trawę. Starannie skoszona, ukwiecona, sprawiała wrażenie łąki, nie zaś torowiska. Po II wojnie światowej jeździły tu tramwaje linii: 1, 13, 24 mające pętlę przy ulicy Księcia Janusza a także linii 20 jeżdżące z Placu Narutowicza aż na Bemowo. Na pojawienie się tutaj autobusu trzeba była czekać dłużej, bowiem dopiero w [[1958]] r. zatrzymała się tu 145.
Ulica Obozowa nabrała znaczenia po wybudowaniu na Kole w okresie międzywojennym, osiedla mieszkaniowego imienia Stefana Żeromskiego Towarzystwa Osiedli Robotniczych, gdyż stała się jego główną arterią z linią tramwajową kończącą się pętlą przy [[ulica Księcia Janusza w Warszawie|ulicy Księcia Janusza]]. To nowoczesne, jak na tamte czasy osiedle, składa się z 19 wielomieszkaniowych, dwupiętrowych domów, po 10 umieszczonych po każdej stronie ulicy Obozowej. Domy od nr. 62 do 80 są to tzw. korytarzowce (mające po 9 mieszkań na każdym piętrze, każdej klatki schodowej), a od nr. 67 do 85 tzw. klatkowce (mające po 4 mieszkania na każdym piętrze, każdej klatki schodowej). Każde mieszkanie zostało wyposażone w instalację wodną i gazową, w.c., piec kaflowy do ogrzewania, kuchnię węglową oraz gazową i pomieszczenie piwniczne do przechowywania węgla opałowego, ziemniaków, itp. Każda klatka schodowa miała dostęp do łaźni, pralni i suszarni bielizny. Osiedle miało ponadto swoje przedszkole, salę teatralną i bibliotekę w budynku przy ul. Obozowej 85, swoją szkołę podstawową przy ulicy Ożarowskiej, a także sklepy spożywcze, aptekę i księgarnię znajdujące się na parterach niektórych budynków frontowych. Pomiędzy budynkami nr. 81 i 83 wybudowanych było kilka garaży. Każdy kompleks 10 domów, był ogrodzony i zamykany na noc, a bezpieczeństwa pilnowało w sumie czterech dozorców, po jednym na każde 5 budynków, mieszkających z rodzinami w tym osiedlu. Przy każdej z dwóch bram wejściowych (jednej na początku i drugiej na końcu każdego kompleksu) zainstalowane były dzwonki elektryczne po to, aby można było zbudzić dozorcę i wyjść lub wejść do osiedla. Dozorcy dbali także o zieleń i czystość na klatkach schodowych, placach zabaw (piaskownicach) i we wspólnych pomieszczeniach osiedla. Płucami osiedla jest [[Lasek na Kole]] przez który można było kiedyś (zanim zbudowano [[Aleja Prymasa Tysiąclecia w Warszawie|aleję Prymasa Tysiąclecia]]) dojść od ulicy Obozowej na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|cmentarz Powązkowski]]. W latach 60. ubiegłego stulecia zainstalowano w każdym mieszkaniu osiedla im. Żeromskiego, centralne ogrzewanie i c.w. ▼
▲wielomieszkaniowych, dwupiętrowych domów, po 10 umieszczonych po każdej stronie ulicy Obozowej. Domy od nr. 62 do 80 są to tzw. korytarzowce (mające po 9 mieszkań na każdym piętrze, każdej klatki schodowej), a od nr. 67 do 85 tzw. klatkowce (mające po 4 mieszkania na każdym piętrze, każdej klatki schodowej). Każde mieszkanie zostało wyposażone w instalację wodną i gazową, w.c., piec kaflowy do ogrzewania, kuchnię węglową oraz gazową i pomieszczenie piwniczne do przechowywania węgla opałowego, ziemniaków, itp. Każda klatka schodowa miała dostęp do łaźni, pralni i suszarni bielizny. Osiedle miało ponadto swoje przedszkole, salę teatralną i bibliotekę w budynku przy ul. Obozowej 85, swoją szkołę podstawową przy ulicy Ożarowskiej, a także sklepy spożywcze, aptekę i księgarnię znajdujące się na parterach niektórych budynków frontowych. Pomiędzy budynkami nr. 81 i 83 wybudowanych było kilka garaży. Każdy kompleks 10 domów, był ogrodzony i zamykany na noc, a bezpieczeństwa pilnowało w sumie czterech dozorców, po jednym na każde 5 budynków, mieszkających z rodzinami w tym osiedlu. Przy każdej z dwóch bram wejściowych (jednej na początku i drugiej na końcu każdego kompleksu) zainstalowane były dzwonki elektryczne po to, aby można było zbudzić dozorcę i wyjść lub wejść do osiedla. Dozorcy dbali także o zieleń i czystość na klatkach schodowych, placach zabaw (piaskownicach) i we wspólnych pomieszczeniach osiedla. Płucami osiedla jest [[Lasek na Kole]] przez który można było kiedyś (zanim zbudowano [[Aleja Prymasa Tysiąclecia w Warszawie|aleję Prymasa Tysiąclecia]]) dojść od ulicy Obozowej na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|cmentarz Powązkowski]]. W latach 60. ubiegłego stulecia zainstalowano w każdym mieszkaniu osiedla im. Żeromskiego, centralne ogrzewanie i c.w.
Pierwsza bomba lotnicza zrzucona na Warszawę przez lotnictwo niemieckie we wrześniu 1939, spadła na budynek przy ulicy Obozowej 76(?), zburzyła część domu i zabiła wielu jego mieszkańców. Na ścianie tego budynku wmurowana jest tablica pamiątkowa. Poza tym w czasie okupacji hitlerowskiej osiedle Żeromskiego nękane było niemieckim ogniem z broni maszynowej i dział kolejowych jeżdżących linią kolejową nad wiaduktem.
| |||