Bajon (świątynia): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
koniec rozb. |
||
Linia 1:
{{Współrzędne|13°26′29,65″N 103°51′32,38″E|type:landscape|umieść=na górze}}
[[Plik:Bayon Angkor frontal.jpg|thumb|rigth|Oblicza na wieży świątyni Bajon]]
'''Bajon''' – świątynia [[Buddyzm|buddyjska]] w [[Kambodża|khmerskim]] [[Angkor Thom]], na terenie kompleksu zabytkowego [[Angkor]], zbudowana przez króla [[Dżajawarman VII|Dżajawarmana VII]] (lata panowania 1181-1218), a porzucona w związku z ucieczką całej ludności z miasta w 1431 r. i przeniesieniem stolicy państwa na południe<ref>Rakoczy</ref>.
Świątynię wzniesiono w centrum Angkor Thom na powierzchni 156 x 141 m w formie wysokiej, kamiennej, trójpoziomowej budowli zbliżonej kształtem do piramidy. Posiadała liczne wieże, których liczbę ocenia się na 64, a do dziś przetrwały 53. Świątynia wykonana jest z dopasowanych do siebie bez zaprawy bloków [[piaskowiec|piaskowca]], a jej fundamenty z bloków [[lateryt]]u<ref>Rakoczy, s. 65-66</ref>. Składa się z najwyższego kompleksu centralnego, na szczycie którego było główne pomieszczenie z posągiem Buddy i dwóch otaczających ów kompleks prostokątnych galerii, zewnętrznej i wewnętrznej <ref>Rakoczy, s. 66-67</ref>. ▼
▲Świątynię wzniesiono w centrum Angkor Thom na powierzchni 156 x 141 m, w formie wysokiej, kamiennej, trójpoziomowej budowli zbliżonej kształtem do piramidy. Posiadała liczne wieże, których liczbę ocenia się na 64, a do dziś przetrwały 53. Świątynia wykonana jest z dopasowanych do siebie bez zaprawy bloków [[piaskowiec|piaskowca]], a jej fundamenty z bloków [[lateryt]]u<ref>Rakoczy, s. 65-66</ref>. Składa się z najwyższego kompleksu centralnego, na szczycie którego było główne pomieszczenie z posągiem Buddy i dwóch otaczających ów kompleks prostokątnych galerii, zewnętrznej i wewnętrznej. Wzorowana jest na architekturze [[hinduizm|hinduistycznej]]<ref>Rakoczy, s. 66-67</ref>.
Całość założenia ma bardzo bogatą dekorację rzeźbiarską [[relief]]ową, w tym figuralną. Ściany galerii zewnętrznej zdobią sceny świeckie, przedstawiające wydarzenia z panowania Dżajawarmana VII i życia jego poddanych, zaś płaskorzeźby galerii wewnętrznej ilustrują religijne podania [[hinduizm|hinduistyczne]]. Na wieżach umieszczono duże rzeźby ludzkich twarzy, prawie zawsze po jednej twarzy na każdej z czterech stron wieży, tak ze do dziś przetrwało prawie 200 takich obliczy. Nie wyjaśniano dotąd kogo te lekko uśmiechnięte oblicza miały przedstawiać. W minionych wiekach utożsamiano je z Buddą lub [[Brahma|Brahmą]], w XX w. rozpatrywano koncepcję, że to wizerunek fundatora świątyni króla Dżajawarmana VII, a współczesne publikacje często przyjmują, iż jest to wyobrażenie jednego z [[bodhisattwa|bodhisattwów]]: [[Awalokiteśwara|Awalokiteśwary]] albo [[Wadźrasattwa|Wadźrasattwy]]<ref>Rakoczy, s. 67</ref>.
| |||