Śpiące psy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
czy wiesz
drobne redakcyjne
Linia 12:
|czas trwania = 107 minut
|reżyseria = [[Roger Donaldson]]
|scenariusz = [[Ian Mune]]<br />Arthur Baysting
|główne role = [[Sam Neill]]<br />[[Ian Mune]]<br />[[Warren Oates]]<br />[[Donna Akersten]]<br />[[Ian Watkin]]
|muzyka = Mathew Brown<br />David Calder<br />Murray Grindlay
|zdjęcia = [[Michael Seresin]]
Linia 28:
|www =
}}
'''Śpiące psy''' ([[Język angielski|ang.]] ''Sleeping Dogs'') – film [[Australia|australijskiego]] reżysera [[Roger Donaldson|Rogera Donaldsona]] z [[1977 w filmie|1977]] roku, oparty na powieści [[Christian K. Stead|Christiana K. Steada]] ''Smith's Dream'' z 1971 roku. Jest pierwszym kolorowym fabularnym filmem długometrażowym na [[Taśma filmowa 35 mm|taśmie 35 mm]] wyprodukowanym w [[Nowa Zelandia|Nowej Zelandii]]. Jest filmem przełomowym dla [[Kinematografia nowozelandzka|kinematografii tego kraju]], gdyż powstał po 11 latach przerwy w produkcji filmów, a po nim zaczęły powstawać kolejne. Zarówno powieść, jaki i film, są przestrogą przed [[ekstremizm]]em oraz podkreślają obawy przed wojną, taką jak [[wojna wietnamska]] zakończona w 1975 roku{{r|nz}}. Jego premiera miała miejsce w [[Wintergarden]] w [[Auckland]] 6 października 1977 roku{{r|wel}}.
 
Film był debiutem reżysera Rogera Donaldsona (wcześniej reżyserującego reklamy telewizyjne), a także aktora [[Sam Neill|Sama Neilla]]. Jako pierwszy film w historii kina nowozelandzkiego trafił do szerokiej dystrybucji w Stanach Zjednoczonych. Nie został doceniony przez krytyków, ani nie zdobył nagród, obejrzało go jednak 250 tys. widzów w kinach Nowej Zelandii, nie licząc osób oglądających go w kolejnych latach{{r|teara}}{{r|tys}}{{r|nz}}. Film cieszył się popularnością także w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckim]]{{r|wel}}.
 
== Fabuła ==
[[Sam Neill]] pojawia się w roli mężczyzny nazwiskiem Smith, który po rozpadzie małżeństwa z powodu zdrady żony udaje się na wyspę zamieszkaną przez [[Maorysi|Maorysów]]. Zostaje tam wzięty omyłkowo za terrorystę, który dokonał zamachu w pobliskiej miejscowości i aresztowany. Udaje się mu uciec i dołączyć do partyzantów walczących o wolność z prawicowym [[reżim]]em. W kraju panuje chaos i demoralizacja, a siły rządowe próbują zaprowadzić porządek za wszelką cenę. Amerykanie wysyłają swoje wojsko, ale porucznik Willoughby (w tej roli [[Warren Oates]]) bardziej niż konfliktem zainteresowany jest kobietami i alkoholem. Smith, który liczył, że uda mu się wyplątać z uczestnictwa w wojnie domowej, ponownie zostaje w nią zaangażowany przez lidera buntowników Bullena ([[Ian Mune]]). Obaj toczą beznadziejną walkę z otaczającym ich wrogiem.
 
== Obsada ==
Linia 49 ⟶ 47:
* Raf Irving – reporter
}}
 
== O filmie ==
Film był debiutem reżysera Rogera Donaldsona (wcześniej reżyserującego reklamy telewizyjne), a także aktora [[Sam Neill|Sama Neilla]]. Jako pierwszy film w historii kina nowozelandzkiego trafił do szerokiej dystrybucji w Stanach Zjednoczonych. Nie został doceniony przez krytyków, ani nie zdobył nagród, obejrzało go jednak 250 tys. widzów w kinach Nowej Zelandii, nie licząc osób oglądających go w kolejnych latach{{r|teara}}{{r|tys}}{{r|nz}}. Film cieszył się popularnością także w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckim]]{{r|wel}}. Zarówno powieść, jaki i film, są przestrogą przed [[ekstremizm]]em oraz podkreślają obawy przed wojną, taką jak [[wojna wietnamska]] zakończona w 1975 roku{{r|nz}}.
 
{{Przypisy|przypisy=