Sicherheitspolizei: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m zamieniam magiczny ISBN na szablon
int.
Linia 19:
[[Plik:Obóz-skaryszewska.jpg|thumb|220px|Cywile złapani podczas łapanki w obozie przejściowym na terenie dawnych koszar [[1 Pułk Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego|1 Pułku Szwoleżerów Józefa Piłsudskiego]] w rejonie ulicy [[Ulica Szwoleżerów w Warszawie|Szwoleżerów]]]]
[[Plik:German announcement General Government Poland 1944.jpg|thumb|220px|Obwieszczenie komendanta SiPo i SD w Warszawie]]
Sicherheitspolizei (SiPo, czyli ''Policja Bezpieczeństwa'') i [[Sicherheitsdienst]] (SD, czyli ''Służba Bezpieczeństwa''), stanowiły część sił bezpieczeństwa w GG.
 
W skład ''Policji Bezpieczeństwa'' wchodziły ''Policja Kryminalna'' (Kripo) oraz Geheime Staatspolizei [[Gestapo]] ''Tajna Policja Państwowa''. SiPo i SD posiadały w Generalnym Gubernatorstwie wspólne dowództwo i liczyły w sumie ok. 2 000 ludzi. Ich głównym zadaniem było planowanie i kontrola zbrodniczych zamierzeń władz Generalnego Gubernatorstwa, infiltrowanie i [[inwigilacja]] społeczeństwa polskiego, badanie jego bieżących nastrojów, nadzór nad imprezami kulturalnymi i kontrola nad [[Kościół (organizacja)|Kościołem]].
Linia 25:
Dowodzącymi Sicherheitspolizei i SD (BdS) w GG byli kolejno: [[Bruno Streckenbach]] (23 października 1939 – 14 stycznia 1941), [[Eberhard Schöngarth]] (14 stycznia 1941 – 9 lipca 1943) i [[Walter Bierkamp]] (9 lipca 1943 – 17 stycznia 1945).
 
Zadania Gestapo koncentrowały się na ogóle spraw politycznych, zwalczaniu ruchu oporu, nadzorze nad [[getto|gettami]], sądami doraźnymi, udziale w wyniszczaniu biologicznym społeczeństwa, realizacji i inspirowaniu zbrodniczych planów nazistowskiej polityki rasowej, oraz udziale w masowych przesiedleniach.
 
Gestapo stosowało różnorakie tortury i brutalne metody śledcze, aby wydobyć zeznania od aresztowanych, w sieci więzień rozlokowanych w całym kraju, zwykle było to bicie pejczem, nahajem, kolbą od broni, przypalanie palnikiem, wieszanie głową w dół, tortury z użyciem [[Prąd elektryczny|prądu elektrycznego]], oraz inne podobne metody.
 
Zarówno metody policji, jak i organów bezpieczeństwa w Generalnym Gubernatorstwie w stosunku do ludności, charakteryzuje wypowiedź jednego z przedstawicieli niemieckiej administracji okupacyjnej („Ocena stosunków panujących w Generalnej Guberni”<ref name="Polityka3Rzeszy">„[[Czesław Madajczyk]]. Polityka III Rzeszy w okupowanej Polsce”, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970.</ref> z czerwca 1943):