Piotr Jan Olivi: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Olivi wstąpił do franciszkanów w wieku lat dwunastu w [[Béziers]]. Został wysłany na studia do [[Paryż]]a. Po powrocie do rodzinnej prowincji na południu Francji, został doceniony jako dobry teolog i zakonnik nieskazitelny w przestrzeganiu reguły św. Franciszka. Gdy w 1279 papież [[Mikołaj III (papież)|Mikołaj III]] przygotowywał [[Bulla|bullę]] ''Exiit qui seminat'', Olivi został poproszony o wzięcie udziału w pracach nad redakcją tekstu. Dokument dotyczył zachowywania ślubu ubóstwa w zakonie franciszkańskim<ref>{{cytuj książkę | autor = [[Raoul Manselli]]| tytuł = Pierwsze stulecie historii franciszkanów| wydawca = Bratni Zew| miejsce = Kraków| rok = 2006| strony = 152-155| isbn = 83-7485-007-8}}</ref>. W klasztorach prowansalski dyskutowano w tym czasie nad problemem ścisłej i lekkiej obserwancji w zachowywaniu tego ślubu. Olivi stał się szybko koryfeuszem opcji rygorystów, zdobywając równie wielu wrogów po przeciwnej stronie. Podczas [[Kapituła generalna|kapituły generalnej]] w [[Strasburg]]u w 1282 został oskarżony o herezję. Od tego momentu jego poglądy i postawa były przedmiotem każdego kolejnego zgromadzenia generalnego braci mniejszych. Doktryna Oliviego była egzaminowana przez siedmiu doktorów [[Uniwersytet Paryski|Sorbony]]<ref>Por. ''Analecta Franciscana sive Chronica Aliaque Varia Documenta ad Historiam Fratrum Minorum'', III, 374-375.</ref>. Krytyka dotyczyła trzydziestu czterech punktów. Dzieła teologa zostały skonfiskowane w 1283. Olivi kilkakrotnie występował w swojej własnej obronie w latach 1283-1285. Oczyszczono go z zarzutów podczas kapituły generalnej w [[Montpellier]] w 1287. [[Generał (zakon)|Generał zakonu]] [[Matteo d'Acquasparta|Mateusz z Acquasparty]] mianował go lektorem teologii w konwencie św. Krzyża we [[Florencja|Florencji]], zaś jego następca Francuz [[Rajmund Godefroy]] lektorem w Montpellier. Kolejna samoobrona Oliviego miała miejsce podczas kapituły generalnej w Paryżu w 1292. Ostatnie lata swego życia scholastyk spędził w klasztorze w Narbonie, otoczony gronem życzliwych mu braci. Zmarł 14 marca 1298<ref>{{cytuj stronę | url = http://en.wikisource.org/wiki/Catholic_Encyclopedia_(1913)/Pierre_Jean_Olivi| tytuł = Catholic Encyclopedia: Pierre Jean Olivi| data dostępu = 2011-11-18| autor = | opublikowany =en.wikisource.org | praca = | data = | język = en}}</ref>.

 

 

{{Przypisy|2}}