Atharwaweda: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: cd |
cd Andrzej Tokarczyk, poprawa linków |
||
Linia 1:
'''Atharwaweda''' ([[sanskr.]] [[trl.]] ''Atharvaveda'') – jeden z czterech zbiorów ([[sanhita]]) hymnów, wchodzących w skład [[Wedy|Wed]], zawiera głównie teksty magiczne (formuły magiczne, zaklęcia i egzorcyzmy) i teksty związane z rytuałami (królewskimi i odnoszącymi się do ogniska domowego).
==
Najstarsza nazwa ''Atharwawedy'' brzmiała ''Atharwangirasas'' – czyli [[Atharwanowie]] i [[Angirasowie]]. Pierwsi to ród mitycznych, półboskich kapłanów wywodzących się od [[Atharwan]]a, który zajmował się praktykami zapewniającymi pomyślność ale i posiadał umiejętność uśmiercania czarami wrogów. Angirasowie ("synowie nieba i bogów") zaś to mędrcy i mityczni kapłani ognia, jednocześnie wykonawcy "wrogich praktyk magicznych", wzywani w ''Atharwawedzie'', aby odwracali zło i nękali wrogów<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Tokarczyk|imię= Andrzej|autor link=Andrzej Tokarczyk|tytuł= Hinduizm| rozdział= Zagada czwartej sanithy|
Początkowo ''Atharwaweda'' nie była włączana do kanonu świętych Wed. Po włączeniu przypisywano ją ''[[brahman]]owi'' (głównemu kapłanowi, który czuwał nad przebiegiem ofiary wedyjskiej) lub (rzadziej) [[Purohita|purohicie]] (kapłanowi domowemu króla).▼
▲Najstarsza nazwa ''Atharwawedy'' brzmiała ''Atharwangirasas'' – czyli [[Atharwanowie]] i [[Angirasowie]]. Pierwsi to ród mitycznych, półboskich kapłanów wywodzących się od [[Atharwan]]a, który zajmował się praktykami zapewniającymi pomyślność ale i posiadał umiejętność uśmiercania czarami wrogów. Angirasowie ("synowie nieba i bogów") zaś to mędrcy i mityczni kapłani ognia, jednocześnie wykonawcy "wrogich praktyk magicznych", wzywani w ''Atharwawedzie'', aby odwracali zło i nękali wrogów<ref>{{cytuj książkę |nazwisko= Tokarczyk|imię= Andrzej|autor link= |tytuł= Hinduizm| rozdział= Zagada czwartej sanithy| nazwisko r= | imię r= | autor r link= |wydawca= KAW|miejsce= Warszawa|rok= 1986|strony= 26|isbn= 8303016105}}</ref>. Nazwa ''Atharwangirasas'' odzwierciedla podwójny charakter tej sanhity, która zawiera część "pomyślną" i "straszną". Z biegiem czasu wyłoniła się nazwa krótsza, wywodząca się od pierwszego członu nazwy wcześniejszej.
==Śakha==
# ''paippalāda''
# ''stauda''
Linia 18 ⟶ 16:
# ''devadarśa''
# ''cāraṇavaidyā''
Zachowały się dwie redakcje ''Atharwawedy'', znacznie różniące się od siebie (zarówno w treści, jak w układzie tekstów):
Linia 66 ⟶ 62:
== Datowanie ==
Niektóre z tekstów ''Atharwawedy'' są prawdopodobnie starsze od najstarszych hymnów ''[[Rygweda|Rygwedy]]'', ale sam zbiór jako całość jest zdecydowanie młodszy od ''Rygwedy''. Trudno jednak określić czy Atharwaweda jest młodsza czy starsza od ''[[Samaweda|Samawedy]]'' oraz ''[[Jadźurweda|Jadźurwedy]]''.
▲Początkowo ''Atharwaweda'' nie była włączana do kanonu świętych Wed. Po włączeniu przypisywano ją ''[[brahman]]owi'' (głównemu kapłanowi, który czuwał nad przebiegiem ofiary wedyjskiej) lub (rzadziej) [[Purohita|purohicie]] (kapłanowi domowemu króla).
== Zobacz też ==
| |||