Kananejczycy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Kananejczycy''' (nazwa od akad. ''kinahhu'' - "purpura", także: Chananejczycy) – starożytny lud zachodniosemicki, przybyły do [[Palestyna|Palestyny]] i [[Liban]]u ([[Syropalestyna]]) z [[Półwysep Arabski|Półwyspu Arabskiego]] pod koniec [[III tysiąclecie p.n.e.|III tysiąclecia p.n.e.]] Według [[Biblia|Biblii]] Kananejczycy pochodzili od [[Kanaan (syn Chama)|Kanaana]], syna [[Cham]]a. Już w III tysiącleciu p.n.e. Kananejczycy wykształcili wysoką kulturę materialną i duchową oraz alfabetyczne [[pismo klinowe]] ([[Ras Szamra]], [[Ebla]], [[Ugarit]]). Zajmowali się rolnictwem, rzemiosłem i handlem. Ich głównymi bogami byli: [[El]], [[Baal]] i [[Astarte (bogini)|Astarte]].

Stworzyli liczne państwa np. [[Jamhad]] ze stolicą w Halab (dzisiejsze [[Aleppo]]), [[Karkemisz]], [[Katna]]. Założyli dobrze prosperujące porty: [[Ugarit]] i [[Byblos]]. Kananejczycy, którzy zamieszkali w Palestynie (nadając jej nazwę [[Kanaan]]) zostali częściowo podbici przez [[Żydzi|Izraelitów]] pod wodzą [[Jozue]]go w wieku [[XIII wiek p.n.e.|XIII wieku p.n.e.]] Resztę ich siedzib podbił król Izraela i Judy – [[Dawid (król Izraela)|Dawid]], w [[X wiek p.n.e.|X wieku p.n.e.]]

 

[[Kategoria:Ludy semickie]]